Μπήκανε οι χουλιγκάνοι στο Θέατρο Τέχνης και βαρέσανε και σπάσανε. Το έργο που θα παιζότανε επί σκηνής δεν ήταν ο Βυσσινόκηπος, αλλά είχε αναφορά σε μια ομάδα της Θεσσαλονίκης. Οι χουλιγκάνοι είχαν σχετική αμφίεση και συνθηματολογία και κίνητρο που δεν άφηνε καμιά αμφιβολία για την προέλευσή τους.
Αυτή η ιστορία μου θύμισε την παλιότερη, που κάποιοι ζητούσαν από τον Συνασπισμό να καταδικάσει την τρομοκρατία. Η απάντηση του Συνασπισμού, όταν ήρθε, ήταν σε παρόμοιο πνεύμα: Δεν καταδικάσαμε δημόσια γιατί το θεωρήσαμε αυτονόητο, κι εσείς που δεν το καταλάβατε είσαστε ανόητοι. Δηλαδή σε βρίζουν κι αποπάνω...
