Ξυπνάς μέσα μου τον βάνδαλο!
1.10.2009 
Τη γιγαντοαφίσα την έχουν αναρτήσει απέναντι από το μπαλκόνι μας:
«Τώρα ξέρεις, Καρατζαφέρης». «Τι ξέρω;» με ρώτησε η θεία Ιουλία. «Ε, δεν μπορεί, κάτι θα ξέρεις» της απάντησα. «Εγώ, πάντως, αυτόν δεν θέλω να τον ξέρω» αποφάνθηκε και έκλεισε τα παντζούρια. 'Εκτοτε ζούμε στο σκοτάδι. «Είναι ο μόνος τρόπος για να γλιτώσουμε την πλύση εγκεφάλου», κατά τη θεία, «γιατί δεν ξέρεις τι ύπουλα λειτουργούν αυτές οι διαφημίσεις. Σε υποχρεώνουν να βλέπεις όλη την ημέρα την κεφάλα του Καρατζαφέρη και μετά, την ώρα που πας να ψηφίσεις π.χ. ΠαΣοΚ, σου έρχεται κάτι σαν σκοτοδίνη, σαν να σε έχουν υπνωτίσει, και σταυρώνεις τον ΛΑΟΣ. Έτσι την είχε πατήσει η θεία σου η Τιραμισού παλαιότερα και κοντέψαμε να τη χάσουμε όταν το συνειδητοποίησε». Πώς το συνειδητοποίησε; «Πήρε, παιδάκι μου, τα ψηφοδέλτια που περίσσεψαν για να αλλάζει χαρτί στο κλουβί με τα κανάρια. Άλλαξε την πρώτη ημέρα με το ψηφοδέλτιο της ΝΔ, άλλαξε τη δεύτερη με εκείνο του ΚΚΕ, την τρίτη ημέρα τράβηξε από τη στοίβα το ψηφοδέλτιο του ΠαΣοΚ που νόμιζε ότι το είχε ρίξει στην κάλπη. Καταλαβαίνεις. Ξέχασε ανοιχτή την πόρτα, έφυγαν τα πουλιά...».
 
 
Το χειρότερο βεβαίως ήταν ότι πέταξε και η πράσινη ψήφος. 'Εκτοτε η
(«καταπράσινη») θεία Τιραμισού με το που ξεκινάει η προεκλογική περίοδος κλείνεται στο σπίτι για να γλιτώσει από τη σατανική επιρροή των αφισών. Το αυτό αποφάσισε να κάνει και η θεία Ιουλία.
(Διευκρίνιση: Όπως η θεία Ιουλία, έτσι και η θεία Τιραμισού είναι απολύτως υπαρκτό πρόσωπο, απλώς, στην πραγματικότητα, τη λένε θεία Μάτα. Το παρατσούκλι της το κολλήσαμε γιατί είναι η πρώτη που έπειτα από ένα προσκύνημα στην Παναγία της Λούρδης εισήγαγε το τιραμισού στα οικογενειακά τραπέζια).
 
 
Με τον φόβο του Καρατζαφέρη λοιπόν, οι θείες μου ζουν στα σκοτάδια.
«Ενώ αν είχαν κρεμάσει έξω από το παράθυρο τον Παπανδρέου με το λεβέντικο χαμόγελο, τον Τσίπρα με τα ανθισμένα νιάτα ή την Παπαρήγα που υπόσχεται ισότητα των συνταξιούχων του Γκύζη με εκείνους της Εκάλης, δεν θα φοβόμασταν να ανοίξουμε τα παντζούρια!». Βεβαίως, αν τα παντζούρια παραμένουν ερμητικά κλειστά, η τηλεόραση παραμένει ορθάνοιχτη, «γιατί άρχισαν "Τα μυστικά της Εδέμ"». «Από εκεί δεν φοβάσαι μη βγει κανένας Καρατζαφέρης και τρυπώσει κάτω από τον καναπέ;». «Μη μου βάζεις ιδέες!». Που και να της βάλω, τα «Μυστικά της
Εδέμ» δεν υπάρχει περίπτωση να τα βγάλει από το καθημερινό πρόγραμμά
της. «Αυτό, παιδί μου, δεν είναι σίριαλ, είναι ντοκιμαντέρ. Μαθαίνεις πώς ζουν οι σύγχρονοι, οι μοντέρνοι άνθρωποι, οι επιτυχημένοι». Ενώ οι επικείμενες εκλογές είναι «φτηνή σαπουνόπερα, με τα κάποτε μεγάλα, νυν ξεπεσμένα, τζάκια να ελέγχουν το παιχνίδι και με τα λαϊκά στρώματα να αγωνίζονται αιωνίως για μια θέση στον ήλιο, η οποία απλώς δεν υπάρχει.
Χρόνια τώρα βλέπω τα ίδια και τα ίδια στα βραζιλιάνικα και στα μεξικάνικα της απογευματινής ζώνης, δεν αντέχω άλλο!».
 
 
Κάτω λοιπόν το καρναβάλι του Ρίο ή οποιοδήποτε καρναβάλι, ζήτω «Τα μυστικά της Εδέμ». Είναι αλήθεια, η θεία μου έχει μια περίεργη, εντελώς δική της θεώρηση για το τι είναι πραγματική ζωή. Τι είναι όμως πραγματική ζωή; Αυτό που ζούμε ή αυτό που μας τάζουν ότι θα ζήσουμε όταν με τη βοήθειά τους θα βγούμε από τον λάκκο της οικονομικής ύφεσης; «Πρέπει, πάντως, να έχουμε κατρακυλήσει βαθιά στον λάκκο, είναι πολύ πηχτό το σκοτάδι» σχολιάζει η θεία. «Μήπως να άνοιγες το παντζούρι, να δεις τι ωραίο φως που θα μπει;». «Αποκλείεται!
Παραμονεύει η Ακροδεξιά!».
 
 
Πόσο πιο ωραία διαφήμιση ήταν η προηγούμενη, με το δίμετρο μοντέλο που προσπαθούσε να μας πείσει ότι αν βάζαμε εσώρουχα συγκεκριμένης μάρκας θα αποκτούσαμε το σεξ απίλ της Σαρλίζ Θερόν οι γυναίκες και του Μπραντ Πιτ οι άντρες! Σου έδινε μια αισιοδοξία, μια αίσθηση ότι έπειτα από μια κατάθεση (όχι ψυχής, από τις άλλες) στο πολυκατάστημα μπορεί και εσύ να περπατάς στους δρόμους και να σταματάει η κυκλοφορία. Όλα αυτά επειδή οι περαστικοί θα καταλάβαιναν ότι κάτω από τα ρούχα σου φοράς εσώρουχα μάρκας τάδε. Το αποκαθήλωσαν όμως το όνειρο και ανάρτησαν τον
εφιάλτη: «Τώρα ξέρεις, Καρατζαφέρης». «Χίλιες φορές να μας έβαζαν ολόσωμη την Παπαρήγα!» εξανέστη και ο κύριος Τοπάζογλου του πρώτου.
«Και για να το λέει αυτό ο Τοπάζογλου, που άκουγε ΚΚΕ και έβγαζε καντήλες, καταλαβαίνεις πόσο ζορισμένος είναι με τον Καρατζαφέρη. Άσε που αυτός, λόγω ορόφου, τον βλέπει από κάτω, γιγαντιαίο, έτοιμο να τον πλακώσει... Θρίλερ, παιδάκι μου!». Θρίλερ στους τοίχους και στους δρόμους της πόλης, με κακορετουσαρισμένες φωτογραφίες όλων όσοι κατεβαίνουν στις εκλογές. Με υποσχέσεις τυπωμένες σε φτηνό χαρτί, που στην επόμενη βροχή θα λιώσει. Θέλω να ξαναπάρω τον μαρκαδόρο που παίρναμε όταν πηγαίναμε στο γυμνάσιο και να αρχίσω να μαυρίζω δόντια, να προσθέτω ελιές, να κάνω και άλλα, χυδαιότερα. Κάτι έχει ξυπνήσει μέσα μου τον βάνδαλο. Τι;
 
 Permalink 
« Homefood
Αρχείο
Δημοφιλή
› 
Τα ταξίδια των ανθρώπων
› 
Εκεί… ψηλά στον Παρνασσό
› 
Ψωνίζω, άρα υπάρχω;
› 
Από το «Ποσειδώνιο» στο Σαν Ρέμο
› 
Τα φυτά που μιλάνε
© ΙΣΤΟΣ 2024
Κοσμάς Βίδος
Ο Κοσμάς Βίδος γράφει και (όποτε μπορεί) ταξιδεύει.
« Bloggers