Λέπρα στο γιαλό
10.11.2010 
Το χω ξαναπεί το χω ξαναγράψει,…
 
Πάνω από είκοσι χρόνια πριν είχα δει ένα ντοκιμαντέρ σχετικά με τη Σπιναλόγκα - νομίζω ότι το έχει γυρίσει ο Δημήτρης Μαυρίκιος - και είχα πραγματικά εντυπωσιαστεί και μαγευτεί. Για χρόνια πολλά απορούσα πως κανείς από τους έλληνες σκηνοθέτες ή από τους έλληνες συγγραφείς ή από τους έλληνες σεναριογράφους δε σκέφτηκε ποτέ να ασχοληθεί με την περίπτωση Σπιναλόγκα είτε γράφοντας ένα βιβλίο είτε ένα σενάριο είτε γυρίζοντας μια ταινία κλπ κλπ. Φυσικά κανείς έλληνας δε σκέφτηκε κάτι τέτοιο όπως άλλωστε κανείς έλληνας σκηνοθέτης δε σκέφτηκε να γυρίσει ποτέ καμία ταινία στο Καστελόριζο με θέμα την κατοχή και πρωταγωνίστρια φερειπείν τη Βάνα Μπάρμπα αλλά το σκέφτηκε πριν από είκοσι χρόνια ένας ιταλός και με το «Mediterraneo» κέρδισε το όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας!!!...
 
Κάπως έτσι λοιπόν μια αγγλίδα αντί για οποιονδήποτε έλληνα ασχολήθηκε με την Σπιναλόγκα…έγραψε ένα βιβλίο που το ονόμασε «Το Νησί». Το βιβλίο όπως ήταν φυσικό χάλασε κόσμο παγκοσμίως και έγινε σήριαλ - εξαιρετικό σήριαλ θα έλεγα - στην Ελλάδα φυσικά και μάλιστα στις περιοχές γύρω από τη Σπιναλόγκα…
 
Υπάρχει μια φράση που έρχεται απευθείας από τους αρχαίους ημών προγόνους και που αποδεικνύει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο τη συνέχεια της φυλής: ΠΑΝ ΜΕΤΡΟ ΑΡΙΣΤΟΝ… Φυσικά δεν πρόκειται για καμία μεγάλη φιλοσοφία, σε μια χώρα όμως που οι κάτοικοί της δεν έμαθαν ποτέ τι θα πει η λέξη μέτρο, αυτό φαντάζει «μεγάλη κουβέντα»!!!...
 
Πολύ γρήγορα δε η Σπιναλόγκα άρχισε να μονοπωλεί τόσο πολύ το ενδιαφέρον των πάντων, αλλά φοβάμαι πως και η λέπρα έχει γίνει απίστευτα της μόδας. Παντού γύρω μου εκτός του ότι μιλάνε για το σήριαλ «Το Νησί» μιλάνε και για τη λέπρα. Εκπομπές, ρεπορτάζ, έρευνες , αποκαλύψεις, βιβλία ή συγγράμματα που έχουνε γραφτεί πριν ογδόντα και ενενήντα χρόνια, ξαναείδαν το φως της δημοσιότητας και πήραν μια θέση στις προθήκες των βιβλιοπωλείων, και μη σας φανεί παράξενο στις επόμενες αποκριές οι καλύτερες μάσκες θα είναι μάσκα λεπρού από τη Σπιναλόγκα – αφού σου λέει πολλοί άνθρωποι εθισμένοι και θύματα της μόδας -  σ΄ αυτή την εποχή όπου η λέπρα έχει εκλείψει ψάχνουν απεγνωσμένα να βρουν κάποιον να κολλήσουν την αρρώστια, που θα τους κάνει το επίκεντρο της προσοχής!!! Μια αρρώστια που πάνω από διακόσια χρόνια θεωρείτο κάτι βρώμικο και μολυσμένο - κακώς βέβαια - έχει γίνει τόσο της μόδας που νομίζω πως μερικοί από αυτούς που θυσιάζουν τη ζωή τους γι αυτήν θα θυσίαζαν αυτιά, μύτη ίσως και κανένα μάγουλο προκειμένου να επιδειχτούν σε πάρτι φίλων τους - να δείτε που θα γίνουν και λέπρα-πάρτι και θα τρέχει και δεν θα φτάνει ο Αχιλλέας Χαρίτος για το ποιόν και ποιά θα πρωτομακιγιάρει…
 
Μέσα στα βιβλιοπωλεία βλέπεις βιβλία για τη λέπρα και για τη Σπιναλόγκα, ανοίγεις τη τηλεόραση όλες οι εκπομπές είναι αφιερωμένες σ΄αυτό το ίδιο και το ραδιόφωνο. Ακόμα και μια ελληνική ταινία του1957 ανακαλύφθηκε, που τότε λέγονταν «Το Νησί της Σιωπής» και τώρα το ονόμασαν «Σπιναλόγκα: το νησί της σιωπής» χωρίς όμως να αλλάξουν οι τίτλοι αρχής και βγαίνει στο σινεμά. Φυσικά υπάρχουν και οι διάφοροι οι οποίοι με τον συνήθη σνομπ τρόπο τους, βάλλουν κατά της τηλεοπτικής σειράς, που θα μπορούσε ενδεχομένως κάποιος να της προσάψει κάποια καλλιτεχνικά ελαττώματα, αλλά είναι γελοίο να τα βάζεις με «Το Νησί» όταν γύρω καταστρέφεται ο κόσμος στην ελληνική τηλεόραση. Άσε που είναι και μια καλή και προσεγμένη τηλεοπτική σειρά και δεν τα βάζουν με την παράνοια που έχει δημιουργήσει αυτή η σειρά. Οπότε τι λέμε εδώ;
 
Λέπρα στο γιαλό
 
Λέπρα στο γιαλό
 
Λέπρα με ζουμπούλι και βασιλικό…
 Permalink 
« Homefood
Αρχείο
Δημοφιλή
› 
Εκπομπές με ρετρό διάθεση
› 
Κοτόσουπα
› 
Ο πλούτος μέσα στη φτώχεια…
› 
Πόρος, Σπέτσες, Ποσειδώνιον
› 
Ο Μπερλουσκόνι και οι άλλοι
© ΙΣΤΟΣ 2024
Ιάσων Τριανταφυλλίδης
Ο Ιάσων Τριανταφυλλίδης (1964-… ελπίζω πολλά χρόνια μετά!!!) είναι εδώ γιατί «φαγώθηκε» ο Μανόλης Σαββίδης γι’ αυτό –άλλο που δεν ήθελα, εκ των υστέρων το μετάνιωσε αλλά δεν το ξέχασα εγώ– και επειδή όλο αυτό έχει σχέση με το φαΐ το βρήκε πολύ λογικό!!! Επίσης, είναι εδώ γιατί πάντα χρειάζεται μια φωνή λογικής ανάμεσα σε τόσους βαθιά μορφωμένους, καλλιεργημένους αλλά πάνω απ’ όλα ειδικευμένους ανθρώπους ανάμεσα στους οποίους αισθάνεται σαν ένα μικρό γουρουνάκι κυλισμένο στο βούρκο… κατά τα άλλα ζει, αναπνέει, χαίρεται, μιλάει, γράφει και άλλα πολλά… αλλά αυτά δεν είναι της παρούσης…
« Bloggers