Σηκώθηκαν 300 λαθρομετανάστες –σε μερικούς δεν αρέσει ο όρος, αλλά αφού αυτός είναι ο σωστός τι να κάνουμε τώρα;- μπήκαν σ΄ ένα πλοίο στην Κρήτη και έφτασαν στον Πειραιά, πήραν ταξί, λεωφορείο, μετρό ή τρόλεϊ δεν έχει σημασία, και έφτασαν μέχρι τη Νομική στην οδό Σόλωνος, ένα κτίριο που χρόνια ανακαινίζεται με τους γνωστούς ρυθμούς του ελληνικού δημοσίου και εφόσον μπήκαν μέσα, έβγαλαν τα παπούτσια στο προηγούμενο δωμάτιο και όταν μπήκαν στο επόμενο δωμάτιο ξάπλωσαν στο πάτωμα κάνοντας με τα χέρια τους, στις κάμερες της τηλεόρασης που έσπευσαν, άλλοι το σχήμα της νίκης και άλλοι του αγώνα…
Κάποιοι τους πήγαν, κάποιοι τους άφησαν, κάποιοι τους υποστήριξαν, κάποιοι τους πολέμησαν, κάποιοι τους έβρισαν, κάποιοι τους υπερασπίστηκαν και μετά τους πήρανε και τους πήγανε σε ένα ωραιότατο νεοκλασικό και πανάκριβο απ΄ ότι μαθαίνω, γωνία Πατησίων και Ηπείρου, όπου όπως έμαθα δεν έχει τουαλέτες, ενώ αν πήγαιναν σε ένα από τα ολυμπιακά ακίνητα στο Ελληνικό -μου φαίνεται του Tae kwon do αλλά δεν είμαι σίγουρος- όπως είχαν προτείνει κάποιες πιο ψύχραιμες φωνές, θα είχε και τουαλέτες και μπάνια και θα ήταν σε σίγουρα καλύτερη κατάσταση, άσε που το κτίριο ήταν έτοιμο να τους υποδεχτεί…
Κάποιοι τους είπαν να πάνε δίπλα στο Πολυτεχνείο για να είναι πιο έντονη η παρουσία τους, ή το αποφάσισαν μόνοι τους δεν ξέρω, αλλά μου είναι δύσκολο από την άλλη 300 λαθρομετανάστες μες την πίκρα και το μαράζι να έχουν άποψη για τα κτίρια του κέντρου ή της Νότιας Αθήνας…
Έβλεπα την εκπομπή «Ανατροπή» του Γιάννη Πρετεντέρη στο Mega, στις 31.01.2010 και απόλαυσα τις αψιμαχίες της κυρίας Kούρτοβικ με τον κύριο Βορίδη…
Γενικά, μ΄αρέσει που και τα δύο άκρα συμφωνούν μια χαρά, πως είτε κατηγορώντας είτε υπερασπίζοντας, η υπόθεση έχει πολύ ψωμάκι. Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει ψωμάκι για όλους σ΄ αυτήν την ιστορία με τους μετανάστες. Το θέμα είναι πως θέλεις να το δοκιμάσεις και απ΄ότι βλέπω καριέρες ολόκληρες πλέον στήνονται στην πλάτη όλων αυτών των ανθρώπων, που ίσως κάποιοι είναι πράκτορες, ίσως κάποιοι είναι καθάρματα, ίσως κάποιοι είναι κακοποιοί και εγκληματίες, αλλά και κάποιοι απ΄ αυτούς, ίσως και πολύ λίγοι αν θέλετε, ίσως και μόνο ένας, να κουβαλάνε απλώς την δυστυχία, τις διώξεις πολιτικές και άλλες και μπορεί αυτός ο ένας ή αυτοί οι λίγοι έστω να αγωνίζονται απλώς για ένα καλύτερο αύριο…
Και επειδή να με συγχωρείτε κυρία Κούρτοβικ κι εσείς κύριε Βορίδη, αλλά και όλοι οι υπόλοιποι, αλλά μεγάλωσα σε προσφυγικές οικογένειες με αναμνήσεις από ξεριζωμένους ανθρώπους, διωγμένους κλπ.κλπ. Αρνούμαι να μπω στο παιχνίδι της μοιρασιάς του χιτώνα, αρνούμαι να παίξω με τις ψυχές των ανθρώπων και με τη δυστυχία. Τα κράτη πρέπει να έχουν νόμους που να εφαρμόζονται και οι άνθρωποι πρέπει να έχουν ανθρωπιά και να μη το ξεχνάνε. Και μερικά καθάρματα που πουλάνε φτηνό ανθρωπισμό σε τιμή ευκαιρίας ή ξεπουλάνε αντί πινακίου φακής το καμάρι τους, πως είναι έλληνες και δεν με αφορούν και είναι βαθιά επικίνδυνοι για το κοινωνικό σύνολο. Δεν αναφέρομαι στην κυρία Κούρτοβικ ούτε στον κύριο Βορίδη… αναφέρομαι γενικά… γιατί δεν πάτε όλοι στο διάολο και ακόμα παραπέρα;...
