Είχα σκοπό να συνεχίσω αυτό που άρχισα την περασμένη εβδομάδα σχετικά με το ίντερνετ, όπου ο καθένας μπαίνει και γραφεί το μακρύ του και το κοντό του και αντίθετα με τον παλιό καιρό όπου όλοι λέγανε «το διάβασα στην εφημερίδα», «το διάβασα σ΄ ένα περιοδικό», ανεξαρτήτως βέβαια αν το περιοδικό ήταν το «National Geographic» ή το «Ρομάντζο», «το Life» ή «Tο τραστ του γέλιου», αυτοί το πίστευαν, μόνο που τώρα δεν είναι που απλώς «το διάβασαν στο ίντερνετ», που είναι προφανές πως γι΄ αυτούς εκπροσωπεί την υπέρτατη σοφία, είναι που και οι ίδιοι πλέον ανήκουν στην «παραγωγική διαδικασία» της καθημερινής σοφίας – όχι της Βέμπο δυστυχώς…- και αυτό τους κάνει να αισθάνονται ξεχωριστοί… Ορίστε για άλλο ξεκίνησα και μετά το άλλαξα στο μυαλό μου και ξαναγύρισα στο ίντερνετ… Ε όχι !!!... Θα γράψω για το άλλο, ο κόσμος να χαλάσει.
Ήθελα λοιπόν να γράψω για το καινούργιο φετινό «Dancing with the stars»!!! Φυσικά για να σταθεί ένας τέτοιος τίτλος περισσότερο και από το dancing που λίγο έως πολύ όλοι μπορούμε να τα καταφέρουμε σε γενικές γραμμές, πρέπει να υπάρχουν και σταρς. Σταρς βέβαια δεν υπάρχουν στην Ελλάδα του 2011, αλλά ευτυχώς υπάρχουν αρκετοί που πιστεύουν πως είναι σταρς, υιοθετούν συμπεριφορές των σταρς ή έτσι νομίζουν τουλάχιστον και κάποιοι άλλοι είτε τους πιστεύουν, είτε τους χαζεύουν, είτε τους κοροϊδεύουν, αλλά πάντως τους αντιμετωπίζουν σα να είναι σταρς.
Αυτοί λοιπόν οι ανθυποστάρ ελληνικών προδιαγραφών τελευταίας εσοδείας, πήγαν να χορέψουν για «φιλανθρωπικούς λόγους»!!!... Φιλανθρωπικοί λόγοι είναι συνήθως εκτός από το να περάσεις μια γριούλα απέναντι ή να δώσεις μερικά ψηλά σε μια ζητιάνα, το να δώσεις την ευκαιρία σε ξεχασμένα πρόσωπα της δημοσιότητας να ξανάρθουν στην επιφάνεια ή κάποιοι άλλοι να γίνουν πιο γνωστοί από ότι ήταν μέχρι εκείνη τη στιγμή… Ή εν πάση περιπτώσει άλλοι τέτοιοι θεάρεστοι λόγοι…
Απ΄ όλους αυτούς βέβαια, δεν περιμένεις να ξέρουν να χορεύουν, εκτός και αν υπήρξαν χορευτές στο παρελθόν. Αυτό που έχει πλάκα όμως, είναι πως αυτοί που χορεύουν χειρότερα είναι οι «κανονικοί» χορευτές όπου φαίνεται καθαρά, πως χορευτές και χορογράφοι είναι της κατηγορίας των σχολών δήθεν χορού, που υπάρχουν πολλές γύρω μας και είναι σχολές για να μάθεις σημαντικά να χορεύεις κάποιους χορούς σε πάρτι στην ουσία, χωρίς ψυχή, αλλά με δήθεν τεχνική τελειότητα. Είναι να γελάς και με τις χορογραφίες και με τον τρόπο που χορεύουν όλοι αυτοί, αλλά και με τη σοβαρότητα που τους αντιμετωπίζουν άνθρωποι σαν τον Κωστάλα και τον Φωκά Ευαγγελινό, που αν μη τι άλλο χορό ξέρουν. Γιατί για τους άλλους δεν απαιτεί κανείς να είναι ο Νουρέγιεφ ή η Φοντέιν…
Κατά τα άλλα, πλάκα είχε ο Νάσος Γαλακτερός με τα 2 μέτρα και κάτι που διαθέτει σε ύψος, μόνο που δε σερνόταν στο πάτωμα για να φτάσει στην παρτενέρ του. Κάποιες άλλες ντύθηκαν λες και διαθέτουν τουλάχιστον το σώμα της Μάρθας Καραγιάννη το 1965, αλλά και με τις χορευτικές ικανότητες της Μάρθας Καραγιάννη το 1965 και δεν καταλαβαίνουν ότι γίνονται και ρεζίλι. Δεν περίμενα τη Ναταλία Δραγούμη να πάει στο «Dancing with the stars»….. Αλλά και από την άλλη δεν ξέρω γιατί δεν το περίμενα. Την παράσταση κλέβει εύκολα ο Τρύφων Σαμαράς, που αν μη τι άλλο καταθέτει την προσωπική του αλήθεια, όχι με χυδαίο και πρόστυχο τρόπο όπως κάποιοι άλλοι, αλλά με μια αθωότητα και καλοσύνη που σε κερδίζει…
Για να επανέλθω σ΄ αυτό που έλεγα στην αρχή για το ίντερνετ, όλοι αυτοί που μαγεύονται από την «παντογνωσία» συγκεκριμένου μέσου, μου θυμίζουν μια κοπέλα που είχαμε παλιά στο σπίτι για να βοηθάει την μητέρα μου στις δουλειές, αμόρφωτο, κουτό κορίτσι που έλεγε στη μητέρα μου «ένας αξιοπρεπέστατος κύριος που συνάντησα στη λαϊκή χθες ξέρετε τι μου έλεγε για τα τζάνερα; Μακάρι κορίτσι μου όλοι να τρώγαμε τζάνερα, δεν θα πηγαίναμε ποτέ στον γιατρό. Όλοι οι γιατροί αυτό λένε»…
