Πιστεύω πως το να κάνεις ένα παιδί και να το μεγαλώσεις είναι το πιο σημαντικό πράγμα που μπορεί να συμβεί. Με τη διαφορά πως καλό είναι αυτό να το κάνεις συνειδητά και συνειδητά να ασχοληθείς με την ανατροφή του. Δηλαδή, τέρμα οι εγωισμοί και τέρμα όλα τα τραλαλά τραλαλά και τα γύρω γύρω όλοι που μπορεί να έκανες όταν δεν είχες παιδιά. Αναγκαστικά κάποιο χρόνο θα τον κλέψεις από άλλα πράγματα και επειδή αν είσαι εργαζόμενη γυναίκα –ή και εργαζόμενος άντρας…– είναι δύσκολο να κλέψεις το χρόνο από τη δουλειά, αναγκαστικά θα τον κλέψεις από τη διασκέδαση ή ακόμα και από τον ύπνο. Αυτό είναι το λογικό. Όπως λογικό είναι σε μια δύσκολη στιγμή ή σε πολλές ανάλογες στιγμές το παιδί να το κρατήσει μια γιαγιά ή μια θεία ή μια μπέιμπι σίτερ. Λογικό επίσης είναι αν μια οικογένεια έχει πολύ μεγάλη οικονομική άνεση να έχει και μια κοπέλα που θα προσέχει το παιδί, αρκεί αυτή η κοπέλα να μην παίρνει ολοκληρωτικά το ρόλο της μητέρας…
Τελευταία πήγα σε ένα κοινωνικό γεγονός με κόσμο πολύ και καλό όπου πολλοί από τους καλεσμένους είχαν φέρει και τα παιδάκια τους. Ως εδώ καλά. Μόνο που μαζί με τα παιδάκια τους είχαν φέρει και τις Φιλιππινέζες να κρατάνε τα παιδάκια!!! Έβλεπες μια ομάδα από οικιακές βοηθούς από την Άπω Ανατολή να κρατάνε τα παιδάκια την ώρα που οι γονείς διασκέδαζαν!!! Δεδομένου ότι άμα έχεις την οικονομική άνεση να έχεις νταντά στο μωρό αυτό σημαίνει ότι είσαι οικονομικά εύρωστος και άρα δεν είσαι από αυτούς που πρέπει να τρέχουν από τα χαράματα μέχρι τη μαύρη νύχτα για να βγάλουν τα προς το ζην, άρα κανονικά έχεις χρόνο να διαθέσεις στο δύσμοιρο παιδάκι που έκανε το λάθος να γεννηθεί από εσένα και όχι ας πούμε από τη Μήδεια, από την οποία θα είχε σίγουρα καλύτερη τύχη, γιατί, κακά τα ψέματα, καλύτερα να το σφάξεις το μωρό παρά να του δείξεις τόσο έντονα την αδιαφορία σου γι’ αυτό…
Μα καλά, δεν ντρέπονται λίγο; Μου είπαν δε ότι αυτό συνηθίζεται, να βγαίνει η άλλη βόλτα και να κουβαλάει το μωρό με τη Φιλιππινέζα να το κρατάει. Και υποτίθεται ότι αυτή είναι καλή μαμά; Μιλάμε σοβαρά; Αμ οι οργανώσεις για την προστασία του παιδιού σε κάτι τέτοιο θα έπρεπε να επέμβουν και κάτι τέτοια πρέπει να στηλιτεύσουν. Διότι ειλικρινά δεν καταλαβαίνω γιατί για κάποιους τα παιδιά των φαναριών είναι πιο δυστυχισμένα από αυτά που μεγαλώνουν με την υπηρέτρια. Αλλά τι να πεις, η αναισθησία κυριαρχεί. Μπορείς να πεις τίποτα στην αναίσθητη ή στον αναίσθητο; Δεν μπορείς… χάνεις τα λόγια σου.
