Το σπορ είναι δύσκολο. Όχι μόνο στους κανόνες της «τέχνης» –στις πάσες, στη γρήγορη ματιά και στα απευθείας φάουλ. Αλλά και στην αποδοχή των κανόνων του παιγνίου. Σύμβολο της δυσκολίας, ο Καραγκούνης. Ξέρει αρκετή μπάλα, είναι συμπαθής, «βγάζει ενέργεια». Αλλά μονίμως στην προσποίηση. Φύσημα από τον αντίπαλο και τούμπα. Βουτιές, βαρελάκια και μορφασμοί πόνου. Και αν το σφύριγμα είναι για δική του κλοτσιά, διαμαρτυρίες. Οι κανόνες είναι για τους άλλους.
Έλληνι τρόπω. Πιάνουν εμάς ή τους φίλους μας; Δικαίωμα υπεράσπισης, πρόσβαση σε συνήγορο, καταγγελίες για τις συνοπτικές διαδικασίες, οργή για τις εσπευσμένες προφυλακίσεις, αγανάκτηση για την προεξόφληση ενοχής του Σκυφτούλη από τον πρωθυπουργό Μητσοτάκη. Πιάνουν τους «άλλους»; Να μην αναλάβει κανένας δικηγόρος τον κακό, να προφυλακιστεί ή μάλλον να καταδικαστεί απευθείας άνευ δίκης και άνευ υπεράσπισης, να προαναγγέλλεται η καταδίκη του από τον πρόεδρο Παπούλια.
Βρε παιδιά, αποτολμάς, εμείς δεν διαδηλώναμε, δεν ξελαρυγγιαζόμασταν, δεν παίζαμε ξύλο με τους μπάτσους για να διασφαλιστεί η λειτουργία του νομικού συστήματος, εμείς δεν χειροκροτήσαμε πέρυσι ακόμη όταν το Δικαστήριο αθώωσε τους 49 σπουδαστές; Τώρα θα ζητάμε καταδίκη διά βοής; Μα είναι πολύ σοβαρό το αδίκημα, είναι αυταπόδεικτο, υπάρχουν αυτόπτες. Ε και; Μήπως η δικονομία είναι για τα ελαφρά αδικήματα; Μήπως στη 17 Νοέμβρη δεν υπήρχαν αυτόπτες, μερικοί των οποίων αποδείχτηκε ότι δεν είχαν δει ακριβώς –και ένας κορυφαίος θυμήθηκε μετά πενταετία ότι είχε συναντήσει και κάποιον σαν τον Γιωτόπουλο μέσα σε τζιπ να του χαμογελάει ειρωνικά, ενώ οι άλλοι σκότωναν; Μα όχι, εδώ ήταν κτηνωδία. Μα και εκεί ήταν, και στους ανθρώπους που κινδύνεψαν να καούν στη Συγγρού –και εκείνοι έλεγαν ότι οι εμπρηστές έπρεπε να καταδικασθούν άνευ δίκης, ακόμα καλύτερα να τουφεκιστούν επιτόπου. Και στα Εξάρχεια ένας αυτόπτης λέει ότι πυροβόλησαν και οι δύο αστυνομικοί. Μήπως πιστεύει ότι είδε περισσότερα απ’ όσα είδε; Εμείς θα το κρίνουμε;
Ο τελευταίος σχετικός διάλογος έγινε σε ένα μπαρ. Ομόθυμοι αφορισμοί. Εδώ δεν χρειάζεται δικονομία. Καμιά περίσκεψη μήπως οι κανόνες είναι για όλους. Όταν όμως έρχεται το υγειονομικό ή το περιπολικό για διατάραξη, τότε η δικονομία πρέπει να γίνει λάστιχο επιείκειας. Και αν οι τεκίλες βρεθούν μπόμπες, το ίδιο, λάθος, ουδείς γνώριζε, όχι σφραγίσματα καταστήματος και τέτοιες αγριότητες, θα κρίνει η δικαιοσύνη.
Μεγάλε Γιώργο Καραγκούνη. Οι υπόλοιποι δεν ξέρουμε καν να χτυπάμε φάουλ.
