Χλωρίνη 12 ετών
22.7.2008 
Στις ΗΠΑ, λένε, όλη η πολιτική και κοινωνική ζωή απεικονίζεται στις αποφάσεις των δικαστηρίων. Υπερβολή ασφαλώς. Ποτέ ο νόμος, πολύ λιγότερο η εφαρμογή του, δεν μπορεί να καθρεφτίσει το σύνολο της ζωής –εδώ δεν έχει καν τη δυνατότητα να καταγράψει το σύνολο των παραβιάσεων ερυθρού σηματοδότη. Μια ένδειξη είναι μόνο, ένας αποσπασματικός καθρέφτης. Πόσοι, λόγου χάριν, διαπληκτίζονται, πόσοι έρχονται στα χέρια, πόσες μπόμπες σερβίρονται κάθε μέρα. Μόνο ένα αμελητέο ποσοστό φτάνει στις αίθουσες των δικαστηρίων –και ευτυχώς. Σκεφθείτε κάθε φορά που εκτοξευόταν ένα «ρε μ….» να υποβαλλόταν και μια μήνυση για εξύβριση, κάθε φορά που ένας δεκαεξάρης ήθελε να πιει μια μπύρα να ξεπεταγόταν και ένας αστυφύλακας.
 
Στις μπόμπες, πάντως, αν οι αστυφύλακες εμφανίζονταν συχνότερα, θα ήταν ευπρόσδεκτοι. Το κακό έχει παραγίνει. Και ελαφρυντικό για τα καταστήματα φαίνεται ότι δεν υπάρχει. Προ ετών πίστευα ότι μπορεί και τα καταστήματα και οι κάβες να πέφτουν θύματα απάτης. «Όχι», επέμεινε ιδιοκτήτης μπαρ του αθηναϊκού κέντρου, «όταν έρχεται κάποιος και σου λέει –σε σένα ή στην κάβα– ότι έχει ένα λαθραίο φορτίο ουίσκι σε φτηνή τιμή και εσύ το αγοράζεις, ξέρεις ότι είναι μπόμπα…».
 
Κοιτάξτε τώρα τι έπαθε κάποιος που ενέδωσε στον πειρασμό, όπως μας το αφηγείται ο Άρειος Πάγος (αυτοπροσώπως) στην απόφαση 971/2007 του Ε ποινικού τμήματος: «Ο κατηγορούμενος Χ1 και ο Ζ1 είναι εμπορικοί αντιπρόσωποι στην Πάτρα και συνεργάζονται μεταξύ τους, ο δε εγκαλών και πολιτικώς ενάγων Ψ1 διευθύνει το επί της οδού .... των Πατρών κατάστημα πωλήσεως ποτών (κάβα) της συζύγου του. Την 8-2-1998, επισκέφθηκε τον εγκαλούντα ο Ζ1 και παρέστησε σε αυτόν ότι κάποιος γνωστός έμπορος, στην Αθήνα, μπορεί να του πωλήσει 180 κιβώτια φιαλών ουίσκι, αντί τιμήματος 98 δραχμών ανά φιάλη και συνολικά αντί του ποσού των 5.000.000 δραχμών, τιμή η οποία ήταν χαμηλή και συμφέρουσα για τον εγκαλούντα έμπορο ποτών».
 
Γυάλισε το μάτι του εμπόρου με την προοπτική του κέρδους, συμφώνησε, και την επομένη ανέβηκαν στην Αθήνα. Λίγες ώρες νωρίτερα είχαν στείλει φορτηγό να παραλάβει το ουίσκι από τα Νέα Λιόσια. Έφτασαν και εκείνοι εκεί, η φόρτωση ολοκληρωνόταν, αλλά στον έμπορο δεν επετράπη να την παρακολουθήσει –περίμενε σε καφενείο. Ήταν και δέκα το βράδυ, μύριζε η δουλειά που λέμε, για να δικαιωθεί ο ιδιοκτήτης του μπαρ που επιμένει ότι ουδείς αθώος σε τέτοιες υποθέσεις. Μην τα πολυλογούμε, ο διαμεσολαβητής Ζ1 εμφανίστηκε στο καφενείο μαζί με τον πωλητή του ουίσκι, τον «αθίγγανο Β1», διαβεβαίωσαν τον αγοραστή ότι το εμπόρευμα είχε φορτωθεί, έπεσε το χρήμα μετρητό και ξεκίνησαν για την Πάτρα, μπροστά το φορτηγό, πίσω οι υπόλοιποι με Ι.Χ. –BMW, όπως απαιτεί η περίσταση.
 
«Μετά από διαδρομή ολίγων χιλιομέτρων», συνεχίζει η απόφαση του Α.Π., «και επειδή η φόρτωση δεν είχε γίνει καλά, κατέπεσε στο οδόστρωμα από το φορτηγό ένα κιβώτιο από τις αγορασθείσες και μεταφερόμενες ποσότητες και τότε διαπιστώθηκε ότι το κιβώτιο αυτό, όπως και όλα τα άλλα, πλην ενός, δεν περιείχαν ουίσκι, αλλά φιάλες χλωρίνης, αν και ανέγραφαν ουίσκι, σε πρόταση δε του αγοραστή προς τον Ζ1 να επιστρέψουν στον τόπο της φορτώσεως για να ελέγξουν τυχόν λάθος κατά τη φόρτωση, ο ανωτέρω δεν δέχθηκε και απάντησε στον αγοραστή "Πάμε στην Πάτρα και θα σου τα δώσω εγώ τα λεπτά". Η φόρτωση και παράδοση στον εγκαλούντα αγοραστή των ανωτέρω ποσοτήτων (κιβωτίων) χλωρίνης, αντί της συμφωνηθείσας ποσότητας ουίσκι ήταν προϊόν απάτης εις βάρος του, ήτοι παραστάσεως ως αληθινών των ψευδών γεγονότων ότι ο αθίγγανος Β1 είχε στην κατοχή του προς μεταπώληση τη συμφωνηθείσα ποσότητα ουίσκι και ότι η φορτωθείσα ως άνω ποσότητα ήταν πράγματι ουίσκι, πράγμα το οποίο δεν συνέβαινε, αφού, κατά τα προεκτεθέντα, ο αθίγγανος ούτε διέθετε τέτοια ποσότητα ουίσκι ούτε η φορτωθείσα ποσότητα ήταν ουίσκι…»
 
Προσέξτε το βάθος της διευκρίνισης. Ο αθίγγανος δεν διέθετε ουίσκι, αλλά ούτε φόρτωσε ουίσκι (γιατί θα μπορούσε να είχε φορτώσει ουίσκι από αυτό που δεν διέθετε) –και ο υπεύθυνος της κάβας βρέθηκε με πολλή πολλή χλωρίνη, να αστράφτει το μαγαζί του για χρόνια. Μαζί τού έδωσαν ένα κιβώτιο ουίσκι για παρηγοριά.
 
Απατεώνες, βέβαια, ο Ζ1 και ο «αθίγγανος Β1». Και με αυτόν τον αγοραστή, όμως, κάτι δεν πάει, έτσι δεν είναι; Όχι ότι έκανε τίποτε ποινικώς κολάσιμο. Αλλά ουίσκι με 98 δραχμές το μπουκάλι και μέσα στη νύχτα… Μάλλον έπρεπε το Δικαστήριο να ανακοινώσει το όνομα της κάβας, να φυλάγονται οι Πατρινοί.
 Permalink 
« Homefood
Αρχείο
Δημοφιλή
› 
Ο γιατρός μισεί τα σφηνάκια
› 
Strictly verboten
› 
Ευγνώμονες με χρονοκαθυστέρηση
› 
Σύγχρονοι μύθοι
› 
Παγάκια Ανταρκτικής
© ΙΣΤΟΣ 2024
Δημήτρης Καστριώτης
Κατά τον ληξίαρχο, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1961. Οι γονείς του, φιλότιμοι πλην κατ’ αποτέλεσμα άστοργοι, δεν τον προίκισαν αναλόγως, ώστε να αφοσιωθεί απερίσπαστος στο οινόπνευμα, την αξία του οποίου φρόντισαν πάντως να του διδάξουν. Ένεκα η ανάγκη, εργάζεται ως δημοσιογράφος εφημερίδων και δικηγόρος από εικοσιπενταετίας. Αναπόφευκτα, πίνει λιγότερο απ’ όσο θα ήθελε.
« Bloggers