Μικρό παράδειγμα της δυσκολίας που έχουμε να συνεννοηθούμε εδώ στην Hellas μου φαίνεται η «Υπόθεσις Κούλογλου» (κατά τον τίτλο του Τεν-Τεν «Υπόθεσις Τουρνεσόλ» - το «υπόθεσις» είναι πολύ ωραιότερο από το «η περίπτωσις»). Επειδή ο Στέλιος είναι παλιός γνωστός, μην περιμένετε να κρίνω το πως και γιατί δεν ανανεώθηκε η συνεργασία του με την ΕΡΤ. Αυτό άλλωστε δεν είναι της σήμερον.
Στο σήμερα, λοιπόν. Ο αρμόδιος υπουργός Π. Γερουλάνος διόρισε τον Στέλιο μέλος στο νέο Δ.Σ. της ΕΡΤ. Ο Στέλιος αποδέχθηκε, λέγοντας ότι εκλαμβάνει τον διορισμό ως δικαίωση για τη διακοπή των εκπομπών του από την προηγούμενη διοίκηση. Αμέσως, όμως, είπε ότι θα υποβάλει εκ νέου τις εκπομπές του προς έγκριση, αφού προηγουμένως παραιτηθεί από το Δ.Σ., στο οποίο αποδέχθηκε να μετάσχει. Σ’ αυτό θα παραμείνει, απ’ ό,τι διάβασα, περί το εξάμηνο, αφού θεωρεί ότι στη συνέχεια η παρουσία των μελών θα είναι διακοσμητική.
Κάπου εκεί νομίζω ότι χάνεται η συνεννόηση. Γιατί, όποια έμμεση παραδοχή για το παρελθόν και αν ενέχει ο διορισμός στο διοικητικό συμβούλιο μιας εταιρείας, είναι πάντως αυτό που λέει: διορίζεσαι μέλος στο Δ.Σ. Αν εκτιμάς ότι αυτό είναι περιθωριακό έργο, δεν αποδέχεσαι. Αν πιστεύεις ότι η θέση δεν έχει νόημα παρά για ένα εξάμηνο, μετά το οποίο θα φύγεις, ενημερώνεις αυτόν που σε διόρισε μήπως προτιμήσει κάποιον άλλον. Και εάν προτίθεσαι να ζητήσεις εργασιακή συνεργασία με την εταιρεία, σκέπτεσαι μήπως εκθέτεις και εκείνη και τον εαυτό σου αν σήμερα δεχτείς να μετέχεις στη διοίκησή της και αύριο προτείνεις εκπομπές, που θα κριθούν από εκείνους με τους οποίους μέχρι χθες τη συνδιοικούσες. Στον ιδιωτικό τομέα, βέβαια, συμβαίνει πλειστάκις συνεργάτες-υπάλληλοι να είναι μέλη του Δ.Σ. Όμως εκεί συνήθως ή προηγείται η εργασιακή σχέση ή συνάπτεται ταυτόχρονα με τον διορισμό στο συμβούλιο, ο δε διορισμός δεν γίνεται από την πολιτική ηγεσία, αλλά από τους μετόχους, που γούστο και καπέλο τους.
Θα μου πείτε, απ’ όλα τα συμβαίνοντα στο δημόσιο τομέα και στην ίδια την ΕΡΤ, αυτό βρήκες; Ναι, γιατί αναφέρομαι ακριβώς σ’ αυτό που είπα. Στη δυσχέρεια να συνεννοηθούμε. Μπορεί ο Στέλιος ή κάποιος άλλος να αξίζει όχι μόνο να ξαναπάρει τις εκπομπές, αλλά και με αύξηση μισθού. Άλλο , όμως, του ζητούν τώρα. Αυτό το άλλο πρέπει να κρίνει αν δέχεται και επιθυμεί.
Μπορεί η περίπτωση να έχει ιδιαιτερότητα, φοβούμαι όμως ότι δεν είναι τόσο διαφορετική από το σύνηθες –και μαζικό- φαινόμενο να γίνονται διορισμοί για κάτι συγκεκριμένο και αμέσως μετά οι διοριζόμενοι να επιζητούν κάτι άλλο, επικαλούμενοι την εμπειρία ή τα προσόντα τους. Φρουροί μπήκαν παλιά στην Τράπεζα της Ελλάδος, μετάταξη σε θέσεις διοικητικών αξίωσαν (και αρκετοί την πέτυχαν). Ως εργαζόμενοι στην αποκομιδή απορριμμάτων προσλήφθηκαν στους δήμους, στα γραφεία μετακινήθηκαν. Και μάθαμε πια να το θεωρούμε όχι μόνο σύνηθες, αλλά και εύλογο, επειδή λόγου χάριν «έχουν πτυχίο», χωρίς να σκεφτόμαστε ότι, αν είχαν προκηρυχθεί θέσεις διοικητικών υπαλλήλων και όχι φρουρών, μπορεί να είχαν ενδιαφερθεί και άλλοι πτυχιούχοι.
Αν, θέλω να πω, με διορίσουν στο Δ.Σ. του Τζακ Ντάνιελς, αυτό θα κρίνω αν θα αποδεχθώ, όχι τη θέση του τύπου που παίζει με τις τάπες των βαρελιών μέχρι να ωριμάσει το ουίσκι, την οποία επιθυμώ διακαώς στην πραγματικότητα. Εκεί ο Τζακ μπορεί να προτιμήσει άλλους, πιο υπομονετικούς, με μεγαλύτερη γνώση του ποτού, με φωτογένεια για να τους βγάζει στις διαφημίσεις - και ΚΥΡΙΩΣ με μικρότερη έφεση στην επί τόπου κατανάλωση του προϊόντος.
