 |
Η μηχανή αρχίζει να ρετάρει και να βγάζει τοξικά αέρια από τότε που επιφανείς πολιτικοί αρχηγοί κρεμάνε στις δημοσκοπήσεις τις ελπίδες και τα σχέδιά τους. Κι ένα μικρό παιδί γνωρίζει πως αποκλείεται η Νέα Δημοκρατία να παλεύει με το 30%, όταν το ΠΑΣΟΚ μόλις τα καταφέρνει διψήφιο και πως το κλειδί βρίσκεται στο χαλαρό, ασύστατο και φλου 30% που δηλώνει «δεν θέλω, δεν σας θέλω, δεν με εκφράζετε, είστε ξυλοσχίστες, είστε απαράδεκτοι, δεν ξέρω, δεν απαντώ, απειλώ ότι θα απέχω». Εντέλει αυτό το φλου υπόλοιπο, δυο μέρες πριν από τις εκλογές, θα ψηφίσει δικομματικώς, ανεβάζοντας το ξαφνιαστικό 50% του δικομματισμού σε ένα λειψό πλην ασφαλές 70%. Εκεί θα ανέβει ο γενικός δείκτης. Ακόμη κι αν εφεύρουν «τριάντα πήχες δίμιτο για τον περιβολάρη μας τον Παναγή», ώστε ο κάθε υποψήφιος αρχηγός να φοράει τη βράκα του. Το ζόρισμα του ΛΑΟΣ έχει προαναγγελθεί. ΚΚΕ και Συνασπισμός μπορεί και να είναι διψήφια, ενώ η διατήρηση διαγραμμένων ενοτήτων σε Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ φτιάχνει ακόμη δύο πολιτικούς μηχανισμούς που εξανεμίζουν τις ελπίδες της Δημοκρατικής Αριστεράς για ισχυρή εκπροσώπηση, χωρίς να παραγνωρίζουμε ότι ήδη φτιάχτηκε μια ελίτ πολιτικών ρητόρων που ασκεί κάπως απλή ρητορική τέχνη, την τέχνη της αυτονόητης δήλωσης, όπως δεν υπάρχει παιδάκι που να βλέπει μικρόφωνο και να μη λέει «εμείς τα παιδιά» ή «αχ το γατάκι» ή «θέλουμε αλάνες για να παίζουμε» ή «πρέπει να σώσουμε το περιβάλλον».
Oταν λοιπόν, ο οικονομικός υπουργός της Γερμανίας που κρατάει το ταμείο, φοβάται ότι θα πάρει πενήντα πριμοδοτημένους βουλευτές ο Σαμαράς, άρα και με τριάντα τοις εκατό και σκόνη τους άλλους, θα έχει 130 βουλευτές το λιγότερο, ο Σόιμπλε ξέρει ότι ο Σαμαράς δεν κατέρρευσε σαν τον περυσινό Παπανδρέου και ότι έχει σκοπό να κυβερνήσει. Ξέρει επίσης ότι την επομένη των εκλογών θα αποξεχάσει τις διαπραγματεύσεις, διότι δεν θα λειτουργήσουν πλέον ως αίτημα γενικό και αόριστο, αλλά ως απαίτηση της πλειοψηφίας των εκλογέων, υπό το θετικό ορίζοντα της Αριστεράς. Ο Σόιμπλε, λοιπόν, φοβάται πως σε αυτήν την πολιορκία της Πόλης από τους Φράγκους του 1204, ο ίδιος παίζει το ρόλο του Δανδόλου, του Βενετσιάνου ηγέτη. Και δεν νοιάζεται για τη δυναστεία των Αγγέλων που τον έφερε επικεφαλής της 4ης σταυροφορίας, αλλά νοιάζεται για την έκρηξη του λαϊκού ενδιάθετου που θα του ρημάξει τις μοιρασιές. Μπορεί να μη γίνει καμιά σοβαρή εξέγερση, αλλά για μερικές μέρες μπορεί και να γίνει. Ο Σαμαράς δεν είναι ο επαναστάτης Μούρτζουφλος, αλλά δεν αποκλείεται να τον υποδυθεί. Σε κάθε περίπτωση, αν οι Ελληνες ζαλωθούν τα 130 δισεκατομμύρια πληρωτέα έως το 2020, θα προτιμήσουν να χαλάσουν τις συμφωνίες μόλις καταλάβουν ότι τζάμπα πλερώνουν και πως δεν υπάρχει φράγκο, γενικώς μιλώντας.
Κακώς λοιπόν τα βάζουμε με τον Σόιμπλε. Ο άνθρωπος συμβολίζει τον Δάνδολο και στη θέση του θα μπορούσε να κυκλοφορεί ένα παιδάκι ομορφοντυμένο με τα διάσημα ενός αρχιδούκα στη λευκή στολή. Μη μεταφέρετε σε πρόσωπα, πατριώτες, τη ζοχάδα σας.
