 |
Μη γελιόμαστε. Το αν θα έχουμε ταραγμένες παρελάσεις εφέτος θα σημαίνει ότι κάποια μυαλά προχωρούν ατάραχα στα σχέδιά τους. Και παράλληλα, κάποια άλλα επιτελικά μυαλά κάνουν λάθος εκτιμήσεις. Στη λογική του απλού ανθρώπου, αυτές οι ελαφρότητες σημαίνουν ότι θα πέσει ένα ποσοστό ξύλου και οι αντιρρησίες θεωρούν ότι σε μερικές περιπτώσεις θα πρόκειται για βρομόξυλο. Η Αριστερά υποθέτω ότι θα καλέσει σε αυτοσυγκράτηση, αλλά υπάρχουν αρκετοί πολίτες μη αριστεροί που δεν επιθυμούν να αυτοσυγκρατηθούν. Σε κάθε περίπτωση, αυτοί που θα εφορμήσουν, θα το κάνουν να φαίνεται ως υπέρτατη πατριωτική πράξη κι αυτό για ένα λόγο: οι εκλογές είναι κοντά. Κι όταν οι εκλογές είναι κοντά, το χάος μειώνεται προκειμένου να εφορμήσει και πάλι πάνω στον πρώτο μετεκλογικό μήνα. Βέβαια, υπάρχει μπόλικος χώρος για προβοκάτσια. Το ανοιγμένο κεφάλι ενός γέρου θυμώνει το πλήθος, ένα τραυματισμένο παιδί εξαγριώνει την κοινή γνώμη. Αυτά δεν είναι ασφαλή βήματα όταν ο κοινοβουλευτισμός υφίσταται τα οψώνια τέτοιας τρανταχτής κρίσης. Μην ξεχνάτε το βασικό. Στα γιαουρτώματα των τέντι μπόις, πριν μισόν και βάλε αιώνα, το κράτος είχε αντιδράσει σαν να αντιμετώπιζε ένοπλη εξέγερση. Σήμερα, αυτό δεν είναι εφικτό. Μόνο έλεγχος θεατών μπορεί να εφαρμοστεί, περισσότερο με την τοποθέτηση φυσικών ή τεχνητών εμποδίων προς τις επικίνδυνες ζώνες.
