|
Οσοι τελειώσατε το δημοτικό επί υποθέσεως Μέρτεν, θα θυμάστε ένα βιβλίο του Βασίλη Βασιλικού ονόματι «Φωτογραφίες». Εκεί υπάρχει ένα παλιό ρεπορτάζ του για τους ρακοσυλλέκτες στη χωματερή των Αθηνών. Αλλά μπορεί να το ξεχάσατε, αν τελειώσατε προδικτατορικώς το Λύκειο, επειδή θα πιστεύετε έκτοτε ότι η Ελλάς δικαιούται την ανάπτυξις και την πρόοδος. Εδώ και μήνες, η πόλη μας, αλλά και πόλεις της Ελλάδος έχουν πλημμυρίσει με μη συστημικούς εργαζομένους που φοράνε άπαντες ένα τζόκεϊ, ποικίλα απλά ρούχα και σέρνουν ένα παιδικό καροτσάκι διαμορφωμένο σε κουητό (έτσι λέγεται μια υφασμάτινη φωλεά). Μέσα εκεί ακουμπάνε αυτά που ξεψειρίζουν από τους κάδους των σκουπιδιών. Εάν υπάρχει κάτι βαρύτερο πλην πολύτιμο, ειδοποιούν με το απλό τους κινητό ακόμη έναν ή δύο από τη γειτονιά και όλοι μαζί βρίσκουν τη λύση, με κανένα καροτσέρικο της συμφοράς. Συνήθως είναι αλλόγλωσσοι και πρέπει να καταλήγουν σε κάποιο ρέμα της δυτικής Σαλονίκης, όπως της Δόξας, λέμε, όπου γίνεται η διαλογή και μετά πουλάνε σε χαρτάδες και σιδεράδες χονδρεμπόρους το ζυγισμένο προϊόν. Η όλη διαδικασία είναι στιλ «σλάμντογκ μπόλιγουντ ωραία μου Μουμπάι» και, κατά τις δηλώσεις των «επισήμων ανακυκλωτών», εκμεταλλεύονται το 70% της ανακυκλωτικής ουσίας. Οι δήμοι ας ασχοληθούν με κάτι άλλο. Η ανακύκλωση τύπου Νάπολης ξεκίνησε, και δεν τη σταματάς με τίποτε.