Οκτώ σημεία για το νεοναζισμό
20.5.2012 - 10:16:43 AM 
Αρνο Μπρέκερ: «Το Κόμμα». Γλυπτό - σύμβολο του ναζιστικού κόμματος της Γερμανίας που κοσμούσε την είσοδο της Καγκελαρίας στο Βερολίνο


1.
Ο νεοναζισμός θεωρείται παιδί του μεταπολέμου. Αλλά ο ναζισμός ηττήθηκε στα πεδία των μαχών και όχι στο ιδεολογικό πεδίο. Ο ναζισμός άφησε αξέχαστες εντυπώσεις, επειδή πολέμησε με στρατιωτικά εργαλεία που ακόμη και σήμερα δέχονται μη τοξικούς επαίνους. Ο πιο σοβαρός σκόλοπας του ναζισμού, το Ολοκαύτωμα, βρίσκεται σε μια πολωτική αντιπαλότητα, επειδή μετά τον πόλεμο οι Εβραίοι απέκτησαν πατρίδα σε εδάφη της αγγλικής προστασίας, στην Παλαιστίνη. Και οι επιθέσεις του αραβικού κόσμου, που για άλλους λόγους επέδειξαν συστημική γερμανοφιλία, τουλάχιστον στο Μαγκρέμπ, αλλά και στις παρυφές της γραμμής Βερολίνου-Βαγδάτης (μην ξεχνάμε τις γενοκτονικές τάσεις των επιμελητών της οθωμανικής αυτοκρατορίας που ήταν Γερμανοί αξιωματικοί στο Μεγάλο Πόλεμο) ποτέ δεν απέστησαν από έντονο αντισημιτισμό.
 
2.
Ναζί επιστήμονες, υπάλληλοι και στελέχη του καθεστώτος του Χίτλερ, όχι μόνον επιβίωσαν, αλλά χρησιμοποιήθηκαν και από τις δύο Γερμανίες. Ο Βέλγος «γιος του Χίτλερ» Λεό Ντεγκρέλ, εθελοντής των Ες Ες, πέθανε πλήρης ημερών στην Ισπανία, συγκεντρώνοντας το σεβασμό επιφανών νεοναζιστών. Εως το Σεπτέμβριο του 1939, κύριο Χίτλερ τον ανέβαζαν, κύριο Χίτλερ τον κατέβαζαν οι συνομιλητές του, όπως ο Τσάμπερλαιν. Το ότι εξερράγη ο Τσόρτσιλ και διάφοροι σύμμαχοι δεν διαφέρει από τον τρόπο με τον οποίο φέρονταν οι Αμερικανοί τον καιρό που ήταν φίλοι του Μπιν Λάντεν ή του Σαντάμ, αλλάζοντας την «πλάκα» με ευκολία την εποχή των πολέμων.
 
3.
Κατά τη γνώμη μου, ο νεοναζισμός έχει μια διαφορετική καταβολή. Τις πολεμικες τέχνες, τα γυμναστήρια, τις απλές, κτηνωδώς απλές, αρχές των προπαγανδιστικών κειμένων εναντίον των Εβραίων και των εμπόρων και της πλουτοκρατίας. Αλλά και σοβαρών φιλοσόφων, καλλιτεχνών, ανθρώπων της διπλωματίας και του θεάτρου. Οι ναζήδες έφτιαξαν το Φολκσβάγκεν, έπεισαν τον κόσμο να χρησιμοποιεί σαπούνι, να γυμνάζεται και να προσέχει την υγιεινή του. Η προπαγάνδα θέλει για κάθε καλό Γερμανό ένα σπίτι, μια ιστορική παράδοση, εντυπωσιακή μουσική, παρελάσεις, λαμπαδηφορίες και μια ολότελα στρεβλή δήθεν αρχαιοελληνική «μαρτυρία» που υιοθέτησαν εκατομμύρια μη ναζιστές, εντυπωσιασμένοι από την οργάνωση του πλήθους και την παλαιά πρωσική πειθαρχία. Η Ελλάδα πριν από τον Μεταξά κατέβασε ενθουσιασμένη το ντροπαλό της βλέμμα, όταν οι φωτογράφοι έψαχναν στα ελληνικα βουνά βοσκούς που έπαιζαν τον Ερμή του Πραξιτέλη.
 
4.
Ωστόσο, ο αντισημιτισμός δεν είναι καθόλου ναζιστικό γέννημα-θρέμμα. Προέρχεται από το άχτι των ευσεβών χριστιανών το Μεσαίωνα. Κι επειδή μέσα στο Μεσαίωνα παράγονται στα τέλη του 19ου αιώνα πλήθος παραδόσεων υπερηφάνειας και πλαστών ιστοριών «αποκατάστασης της ευγένειας», η εικόνα του Εβραίου Σάυλοκ θα συνεχίζει επί αιώνες να παράγεται, ακόμη και σε κοινωνίες που δεν είχαν δει Εβραίο.
 
5.
Σήμερα, οι απλές αρχές του σινεμά με το παχύ βρομόξυλο, των παιχνιδιών «χαρακτήρα» ή πολεμικών τεχνών, η λατρεία του γραμμωμένου στομαχιού και η ανάγκη των νέων όχι να ηγούνται, αλλά να εκπαιδεύονται σε συνθήκες πειθαρχίας, αλλά και η τεχνητή σοβαρότητα όλων των κινηματογραφικών πολεμικών ηρώων που «βασανίζονται» από εξωτικά κτήνη, πάντα «κιτρινιάρηδες», λόγου χάρη, είναι η βάση του προβλήματος. Στη δεκαετία του '20 και του '30, η καταγωγή των ταγμάτων εφόδου από τις αμερικανικές συμμορίες, τις γενεές των φυλών που αναπτύχθηκαν έγκλειστες σε αυστηρές φυλακές, τις αποδείξεις γενναιότητας του αρχηγού και οι νόμοι αμφισβήτησης από τον υπαρχηγό, βρίσκονται πάλι σε πρώτη ματιά πίσω από τη γόθικ λατρεία της αναπαραστατικής βίας.
 
6.
Εντονος ρομαντισμός, αίμα και θανατολαγνεία, υπεροχή της ιπποτικής ευγένειας όχι από τις Ασσίζες, αλλά από πλαστές, του 19ου αιώνα, ψευδοϊπποτικές αναπαραστάσεις του Ράσκιν και τους μεγάλους εμπνευστές των μεσαιωνικών πλαστουργημάτων στη λογοτεχνία και στην αρχιτεκτονική, δημιούργησε, μαζί με έναν ιδιότυπο νιτσεϊσμό της γερμανικης άρχουσας τάξης, μια ψευδαίσθηση ηθικών θεσμίων ή καθήκοντος. Διαβάζεται ισότιμα και ως «αίσθηση ψευδοκαθήκοντος».
 
7.
Βέβαια, στην ελληνική εκδοχή, η κραυγή «εγέρθητος!» που τάραξε μερικούς δημοσιογράφους, είναι μια κραυγή του πιστού, αγράμματου λοχία, που αποτελεί βέβαια τη βάση για την ύπαρξη κάθε στρατεύματος, κι όχι πόσον Τσακαλώτος υπήρξε ο επικεφαλής του. Η λειτουργία των φαντάρων ως απροπόνητων φυλακισμένων που καλόμαθαν να κοιμούνται και να τους ξυπνάει η μάνα τους, έχει εύκολους ηγέτες: τις ειδικές μονάδες των τολμητιών που προκαλούν τον έπαινο της πλέμπας. Τα υπόλοιπα είναι αμερικανικό σινεμά, κυρίως υπέρ των πεζοναυτών και μια απλοποιημένη εκδοχή της Ιστορίας, που παράγει προδότες συνεχώς, αλλά και μύθους καθώς του Καραθεοδωρή, της ψήφου που ανέτρεψε την ελληνοφωνία της Αμερικής και άλλων φαντασιώσεων.
 
8.
Και η Χρυσή Αυγή δεν θα ξεριζωθεί ποτέ, επειδή ποτέ κανένας δεν το διανοήθηκε να την ξεριζώσει. Μπορούν να ζήσουν και χωρίς κόμμα. Οι απλές απόψεις «ένας Παπαδόπουλος μας χρειάζεται» δεν είναι κατ' ανάγκην χρυσαυγίτικες. Ο μουστακαλής που περηφανεύεται «είμαι χουντικός» ποτέ του δεν θα μάθει τι είναι χούντα. Οι αγρότες που λάτρευαν τον Μεταξά γέννησαν παιδιά που λάτρευαν τον Καραμανλή ή τον Παπανδρέου. Και τα τρία εικονοστάσια μένουν στη θέση τους. Και η γελοία έκφραση «απόψε πεθαίνει ο φασισμός» είναι το μεγαλυτερο ψέμα του νέου ελληνισμού. Ο φασισμός καλά κρατεί, επί πολλές γενιές και σε κάνει εύκολα πολιτικό στέλεχος ή επιφανές μέλος της κοινωνίας. Οι ναζιστικές παλούκες που λανθάνουν πίσω από μια άσχετη κουβέντα ενός επιχειρηματία, ενός πεπαιδευμένου, ενός ενστόλου, ενός αγρότη, σπάζουν κάθε ρεκόρ. Και βέβαια η Αριστερά, με μισόν αιώνα καθυστέρηση, παραμένει διαλεκτική, πατσιφιστική και φωνάζει το χωροφύλακα για να έχει την ησυχία της…
 
Δημοσίευση: agelioforos.gr

 Permalink 
« Homefood
Αρχείο
Δημοφιλή
› 
Παγωνιέρα
› 
Το λαϊκό τσατσά
› 
Ως διανοούμενος, άς περιφρονήσω κάποιον...
› 
Ο γεροντισμός, τελευταίο στάδιο της πολιτικής ζωής
› 
Η αλλαγή των φώτων
© ΙΣΤΟΣ 2024
Πάνος Θεοδωρίδης
Ο Πάνος Θεοδωρίδης (1948-2016) είναι συγγραφέας.
« Bloggers