Συνηγορία της μέρας
3.5.2009 - 6:06:55 AM
Βαφτίζεται η κόρη του φίλου μου και απουσιάζω. Σωματικώς.Θα ήθελα να διπλώσω την Κέρκυρα, όπως εκείνος ο τυπάς στην διαφήμιση διπλώνει βιβλιοθήκες, συσκευές και την ξαπλωμένη κοπέλα στο κρεβάτι του, τα τσεπώνει και βγαίνει στον δρόμο. Αλλά η Ιθάκη δεν με έδωσε ποτέ το ωραίο ταξίδι. Μόνον του μυαλού τα ταξίδια, ειδικά αυτά που αναπλάθουν τον χάρτη της οδοιπορίας στο ταβάνι, δεν φθείρουν, επειδή φθείρονται αμέσως και πρόθυμα.
Από την έξω του ναού αυλή, κυκλοφορούν ακόμη σώματα.Ενας δημοσιογράφος που τον περιμέναμε, μιά ανυπόμονη παρέα, πρίν τριάντα χρόνια, μιά αίθουσα που παρέδωσα μιά ομιλία και παραμείναμε, ομιλητής και κοινό, εγκαρδίως ακατανόητοι και το στέκι, ένα στέκι σχισμένο σε στοά και άσφαλτο, που χωρούσε μεταβίας τα σκαμπό μας . Σώματα που υπήρξαν και δεν υπάρχουν, όπως φωτογραφίες που χρόνια υπήρχαν σε σκληρό δίσκο και τις χώρεσες σε έναν φορητό σκληρό. [αυτή είναι αξιοθρήνητη φράση,οφειλόμενη σε αδυναμία του γράφοντος, μάγου κατά τα άλλα της γραπτής επισήμανσης,να καταλάβει το γρύ του από ψηφιακόν πολιτισμό, παρ΄ότι έπαιξε σε spectrum την πρώτη του παιχνιδούκλα]
Οι υπάλληλοι χωρίζονταν, τον καιρό της δηθενιάς, σε ευδοκίμως προαχθέντες και σε κατ΄άρχαιότητα. Καθώς το ευδόκιμο σηκώνει πολλή συζήτηση,μπορώ να ευλογήσω το παιδί κατ΄αρχαιότητα. Να ευχηθώ στους γονείς πάντα τέτοια, στην ανάδοχο ψυχή να έχει το κουράγιο της, στον αδελφό της κόρης, καλή διοίκηση,διοίκηση των δρόμων εννοώ.
