Ο ξένος δάκτυλος
15.6.2009 - 4:54:11 AM
Ελειψα πέντε μέρες και επιπλέον χωρίς πληκτρολόγιο οποιουδήποτε τύπου κοντά μου. Αρα, δεν έγραψα γραμμή. Το δεξί μου χέρι με πονούσε σα να ήμουνα συνασπιστής παρακολουθώντας την αυτοκριτική της ηγεσίας μου.Φορούσα στο στομάχι παυσίπονα και αντιφλεγμονώδη,γιά να μη δραπετεύσει η δεξιά μου.Φυσικά, προς τις βραγιές της λαθρομετανάστευσης.
Ενόσω πονούσα ανήμπορος, έβλεπα να δραπετεύουν ωραίες ιδέες, διηγήματα, μερικά κρυφά ποιήματα, και ιδίως τρείς συνταγές που ξέχασα: ένα χταποδάκι με μακαρίνα, ευφυώς νεκρό, τζατζίκι δυνατό και σεβαστικό και μιά λεπτοκομμένη συλλογή από κολοκυθάκια με τον ανθό τους, μαγειρεμένα μεταξύ τηγανιάς και σχαρίτσας, μεγαλωμένα στην Σορωνιά, μιά από τις λίγες ρεμματιές της Κέρκυρας όπου καλλιεργούν ζαρζαβάτια και όχι λογάκια.
Εζησα δηλαδή λίγες ημέρες με ξένο δάκτυλο. Καθώς ο πόνος συνεχίζεται δριμύς, προσπαθώ να κάνω οικονομία στα πλήκτρα μήπως και συντήξω τις έννοιες σε λιγότερες λέξεις, αλλά δεν γίνεται. Οικονομία στα λάχανα ώσπου να βγούν τα πράσα, διέδιδαν μερικοί θυμόσοφοι της δεκαετίας του πενήντα, που ωστόσο ψήφιζαν τον Μαρκεζίνη τους.
