Απουσιολόγος
21.8.2008 - 11:50:27 AM
Η λαϊκή της Καλλιδρομίου με βολεύει γιατί γίνεται Σάββατο και προλαβαίνω να πάω νωρίς. Μετά από τόσα χρόνια έχω τους ανθρώπους μου εκεί, και είχα μεγάλη περιέργεια να δω ποιοί θα ήσαν στη θέση τους στις 16 Αυγούστου.
Έφθασα κατά τις εννέα, και ο δρόμος ήταν μισοάδειος και από πωλητές και από πελάτες. Μπροστά μου (στρίψαμε σχεδόν ταυτόχρονα από Ζωοδόχου Πηγής) περπατούσε η γυναίκα του Μιχάλη που έχει μπουτίκ φρούτων. Πλησιάζοντας στον πάγκο, άρχισε: «Τι με κουβάλησες σήμερα; Είμαι και κουρασμένη, δεν έχω κοιμηθεί, κόσμο δεν έχουμε...» Ο Μιχάλης, κύριος. «Πρώτα-πρώτα, καλημέρα». «Καλημέρα και χρόνια πολλά», ήταν η απάντηση. «Αλλά γιατί με κουβάλησες εδώ;»
Ένας παρακείμενος πωλητής κι εγώ κοιταχτήκαμε συνομωτικά και γελάσαμε αθόρυβα, να μην χαλάσουμε το μονόπρακτο που παιζόταν μπροστά μας.
Ομολογώ πως δεν περίμενα να βρω τον Μιχάλη στη θέση του. Τον είχα ψυχολογήσει λάθος - θες ο τρόπος που έχει να προωθεί τα προϊόντα του, που δεν είναι ο πιο συμβατός με την πραγματικότητα, θες τα πουράκια που καπνίζει, θες το γεγονός ότι είναι φανατικός Ολυμπιακός... έχει τα θέματά του ο άνθρωπος. Αλλά, το Σάββατο 16 Αυγούστου ήταν εκεί, κι ανέβηκε πολύ στην εκτίμησή μου. Όχι για τη μουρμούρα της συζύγου, αλλά για τη σχέση που επιδιώκει να έχει με τον πελάτη, για το πώς την έχει δει, δηλαδή.
Κατέγραψα νοερά τους παρόντες. Όταν με το καλό ξαναβρεθούμε όλοι, θα έχω έναν λόγο παραπάνω να πηγαίνω να ψωνίζω από αυτούς...
