...τέτοια εποχή. Όσοι το θυμούνται, μπορούν να παραγγείλουν και ένα Μπράντυ Αλεξάντερ.
Για να μην αναλωθούμε σε ηλίθια νοσταλγία στιγμών που πιθανότατα να μην ζήσαμε , και αν τις ζήσαμε πιθανότερο είναι να θέλουμε να τις ξεχάσουμε, να τοποθετήσουμε τον Disco Tex ανάμεσα στα μουσικο-ιστορικά του συμφραζόμενα (ναι, αυτό το blog έχει και εκπαιδευτικό χαρακτήρα).
Το ανωτέρω άσμα λοιπόν έρχεται σε συνέχεια του «Love Power», από την ταινία The Producers του 1968:
Και το ανωτέρω άσμα, ή μάλλον και τα δύο, είναι προπομποί του «I'm Too Sexy» του 1991, ένα απερίγραπτο τραγούδι με απερίγραπτο βίντεο (όπως είπε και μια φίλη που το είδε για πρώτη φορά, εκεί που νομίζεις ότι δεν μπορεί να γίνει χειρότερο...γίνεται).
Αυτό που ξεκίνησε ως πλάκα το 1968 έγινε μπαρόκ mainstream to 1975 και το πήραμε στα σοβαρά (τρόπος του λέγειν) το 1991. Είδες τι κάνει η συνήθεια; Αυτή, αν αλλάξουμε λίγο τις χρονολογίες, είναι και η ιστορία του ελληνικού τραγουδιού: από τον Τόλη στον ΛεΠα και τώρα στον Κιάμο, τον Ρέμο και άλλα δισύλλαβα.
Ας έλθουμε όμως στον 21ο αιώνα. Η συνέχεια των Right Said Fred άργησε λίγο αλλά ήρθε το 2009 σε στρέιτ εκδοχή, με τον Pitbull και τις ενυπωσιακές, ομολογουμένως, χορεύτριες του χορού.
Αυτά για τον Δεκαπενταύγουστο. Ει μη τι άλλο, δροσιστικά είναι. Και τώρα, πού είναι εκείνο το Μπράντυ Αλεξάντερ που παρήγγειλα τόση ώρα;
