Σήμερα σηκώθηκα ενωρίς, αλλά για διάφορους λόγους, του Γκραν Πρι Ιαπωνίας συμπεριλαμβανομένου, άργησα να βγω από το σπίτι. Πήρα τη μηχανή να πάω για τα κυριακάτικα φύλλα κατά τις 9:30, σίγουρος ότι θα προλάβω τους τελευταίους γύρους και τον τερματισμό.
Μόλις που πρόσεξα αστυνομικούς στο διάβα μου να κλείνουν τους δρόμους με κορδέλα. Από όπου περνούσα, έκλεινε ο δρόμος, λες κι εγώ έδινα το σύνθημα. Αυτό δεν με πονήρεψε. Δεν είχα πιει ακόμα καφέ, οπότε τα έβλεπα όλα αθώα. Θυμήθηκα ότι σήμερα ήταν ο ποδηλατικός γύρος της Αθήνας, αλλά σκέφτηκα ότι θα ήταν τοπικό φαινόμενο μικρής έκτασης, γύρω από τον Παναθηναϊκό Στάδιο.
Στην επιστροφή, οι δρόμοι που είχαν κλείσει ήταν ακόμη κλειστοί, και είχαν κλείσει και άλλοι. Ευέλικτος ως δίτροχος που ήμουν, άρχισα να ψάχνω τρύπες στον δακτύλιο της Τροχαίας. Ξεκινώντας λοιπόν από τη Μιχαλακοπούλου έφτασα Σπύρου Μερκούρη (μπλόκο), Ερατοσθένους (μπλόκο), Ηλιουπόλεως (μπλόκο), Καλλιρόης (μπλόκο), με φοβερές τρίπλες μέσω Πλάκας βγήκα Μητροπόλεως και Αθηνἀς (μπλόκο), Σοφοκλέους (μπλόκο), Κολωνού με τα ωραία πορνεία, Μάρνη (μπλόκο), 3ης Σεπτεμβρίου, Ευελπίδων (μπλόκο), προσπάθησα μέσω Γκύζη να βγω Αλεξάνδρας αλλά κι εκεί μπλόκο, οπότε Μητροπέτροβα εν τοις Τουρκοβουνίοις, Γεωργούλα, Κηφισίας για να ολοκληρώσω κυκλωτική κίνηση, μπλόκο στην Πανόρμου, οπότε το πήρα απόφαση: αυτή τη φορά οι τροχαίοι κάνανε καλά τη δουλειά τους, παρκάρισα και γύρισα σπίτι με το Μετρό στις 11. Το Γκραν Πρι είχε τελειώσει.
Τι απεκόμισα από την impromptu βόλτα μου Κυριακάτικα; Πρώτον, πολύς κόσμος κάνει πια ποδήλατο (κάπου 40.000, διάβασα). Δεύτερον, τα καταστήματα που συνάντησα με μεγαλύτερη συχνότητα στις γειτονιές ήταν τα κομμωτήρια. Τρίτον, οι περισσότεροι φούρνοι ήταν ανοιχτοί. Τέταρτον, κέρδισε ο Φέττελ. (Το Γκραν Πριν εννοώ. Τον νικητή στον γύρο της Αθήνας δεν τον κατέγραψε η Ιστορία...)
