Το Σάββατο το πρωί, οπού δεν έχω δουλειά, το έχω για ψώνια. Σήμερα ξεκίνησα από τη λαϊκή της Καλλιδρομίου κι έφτασα πριν από τον ήλιο, με αποτέλεσμα να παγώσω πάνω στη μηχανή. Ο Γιώργος που μου πουλάει τα καλύτερα αυγά της αγοράς (στη ζούλα, γιατί είναι μανάβης) και στην καλύτερη τιμή, είπε πως είχε ανάψει το καλοριφέρ στο αυτοκίνητο ερχόμενος από την εξωτική Πελοπόννησο για να ξεθολώσεει το παρμπρίζ αλλά τίποτε. Δεν ρώτησα από πότε έχει να το καθαρίσει, δεν είναι σωστό.
Ο βασικός σκοπός μου σήμερα ήταν τα ρόδια, που είναι στην καλήν τους ώρα, και δεν ήξερα από ποιον να πρωτοπάρω. Έχει ο Σπύρος από τον Ίναχο, ενίοτε η Βάσω από τον Μαραθώνα, ο Δημήτρης από τη Νέα Σμύρνη, ο Γιάννης από το Ναύπλιο, και μερικοί άλλοι. Πήρα από όλους σχεδόν, καμιά δεκαπενταριά κιλά σύνολο, σε τιμές από 2 έως 3,5 ευρώ το κιλό.
Περνώντας από την υπαίθρια μπουτίκ φρούτων του Μιχάλη, σταμάτησα για μίνι μπανάνες και είδα να έχει ωραία ρόδια, αλλά δίχως τιμή (εντάξει, δεν είχε πάει οκτώ ακόμη). «Πόσο τα έχεις;» ρώτησα, γιατί ακόμη δεν είχα φτάσει το μικτό όριο βάρους. «Τέσσερα ευρώ!» απάντησε υπερήφανος. «Έχεις τα ακριβότερα ρόδια της αγοράς», του είπα με ύφος που δεν άφηνε ελπίδες για αγοραπωλησία. «Ναι, αλλά τα δικά μου...» άρχισε να λέει. «Ό,τι και να είναι, είναι τα ακριβότερα της αγοράς», επέμεινα. «Ναι, αλλά τα δικά μου είναι τα μόνα Ελληνικά στην αγορά!» επέμεινε αυτός. Δεν απάντησα. Σκέφτηκα να του φέρω τον Σπύρο, τη Βάσω, τον Δημήτρη, τον Γιάννη κλπ. αλλά θα ήταν μάταιο. Θυμήθηκα ότι ο Μιχάλης είναι βαθύτατα και αθεράπευτα
γαύρος, οπότε έχει συνηθίσει να ζει μέσα στο ψέμα. Καλημέρισα και προσπέρασα.
Αργότερα, βρέθηκα στην Ευριπίδου, στον Αραπιάν, για να πάρω ολίγον παστουρμά. Εκεί βρήκα, εκτός από εξαιρετικό μαστιχάτο χαλβά Ελευθερίου από τη Δράμα, και συμπυκνωμένο χυμό ροδιού δια τες σαλάτες. Προέλευση, φυσικά, Τουρκία. Εισαγωγεύς ΑΓΙΑΝΟΓΛΟΥ, και στην ετικέτα είχε κι ένα αυτοκόλλητο που έγραφε «ΣΩΣ ΣΑΛΑΤΑΣ - SALAD SAUSE». Αγόρασα πάραυτα, και θα τον δοκιμάσω στη σαλάτα μου αύριο. Για την ώρα, τρώω τα ρόδια που καθάρισα το μεσημέρι και αισθάνομαι επτά χρονών παιδί.
