Η μέρα σήμερα ήταν περίεργη, από το πρωί: οι δρόμοι άδειοι σα νάταν Κυριακή, ακόμα και στη Βαρβάκειο τα πράγματα ήταν χαλαρά. Ψάρια δεν είχε ένεκα κακοκαιρίας, κίνηση στην κρεαταγορά, γουρουνοκεφαλές στη μόστρα, αγριογούρουνα κατακρεουργημένα, έντερα, αίματα.
Στην πόλη, οι διαβάτες λιγοστοί και οι γυναίκες το απόγευμα κυκλοφορούσαν με περικεφαλαία κομμωτηρίου. Νωρίτερα, σε κάθε γωνία της Σκουφά υπήρχε κι ένα καρότσι που πουλούσε γκυ, ου και κρομμύδες. Οι πωλητές, όλοι μελαψοί εκτός από κάποιες κυρίες οξυζενάτες για το κοντράστ. Οι ζητιάνοι ήταν τρεις για κάθε έναν περαστικό. Τα περισσότερα παιδιά ντυμένα αγιοβασιλιάτικα ή πάντως με τρίγωνα στα χέρια, να μπαίνουν σε μαγαζιά και να ζητάνε χρήματα για να παίξουν ή να σταματήσουν να παίζουν.
Το επόμενο Σάββατο, την επόμενη παραμονή, Πρωτοχρονιάς αυτή τη φορά, και πάλι στη λαϊκή, αλλά πια χωρίς ρόδια, με προειδοποίησε η Σοφία. Τέρμα σήμερα. Από βδομάδα θα βρίσκω μόνο τα λεγόμενα «λουξ», σε άλλες μπουτίκ και σε άλλες τιμές. Ζαλώθηκα καμιά δεκαριά κιλά, τα πήρα όλα σχεδόν, αλλά άφησα και μερικά για κανέναν άλλον μουστερή. Υπάρχει αλληλεγύη και κοινωνική συνείδηση στη λαϊκή.
Έχουν όμως βγει πια και τα σανγκουΐνια, κι αυτό το αίμα είναι καλό.
