Για την Ελλάδα, τότε
5.2.2012 - 12:40:23 PM
Σήμερα, στην Καθημερινή, ο Νίκος Αλιβιζάτος και ο Λουκάς Τσούκαλης, μέλη της πρωτοβουλίας «Για την Ελλάδα, τώρα», επιχειρηματολογούν υπέρ της δημιουργίας ενός νέου πολιτικού φορέα, σε άρθρο με τίτλο «Για ένα ανατρεπτικό πλειοψηφικό ρεύμα». (Δεν παραθέτω link γιατί η εφημερίδα καθυστερεί να ανεβάσει το περιεχομενο στην ιστοσελίδα της.) Οι δυο καθηγητές καταλήγουν ότι «οι δυνάμεις της αδράνειας είναι ισχυρές. Η δική μας αγωνία είναι ότι δεν υπάρχει πια πολύς χρόνος. Μεθαύριο, μπορεί να είναι αργά.»
Επιτρέψτε μου δύο παρατηρήσεις.
Η πρώτη είναι ότι, όπως μας έδειξε η πρόσφατη εμπειρία του «Κοινωνικού Συνδέσμου», δεν χρειάζεται η δημιουργία ενός πολιτικού φορέα, αλλά τριών. Ο πρώτος θα μαζέψει όλους τους ξωφλημένους πολιτικούς που θέλουν να φύγουν από τα κόμματά τους πριν αυτά διαλυθούν, και είναι πλήρως άχρηστοι σε μια ανανεωτική προσπάθεια. Ο δεύτερος θα μαζέψει όλους τους ήδη αποκλεισμένους από τα άλλα κόμματα, που θέλουν να καβαλήσουν σε ένα νέο κόμμα μπας και πάρουν μερίδιο εξουσίας, και είναι πλήρως άχρηστοι σε μια ανανεωτική προσπάθεια. Ο τρίτος θα μαζέψει τους υπόλοιπους, αποκλείοντας όσους συμμετέχουν στους δύο προηγούμενους, και ίσως καταφέρει κάτι.
Η δεύτερη παρατήρηση είναι ότι φυσικά και δεν θα είναι αργά μεθαύριο, γιατί είναι ήδη αργά από το 2005. Αν αυτή η πρόταση είχε διατυπωθεί το 2004 θα ήταν σοβαρότατη, αλλά τώρα απλώς επιβεβαιώνει την άποψη ότι ορισμένοι πανεπιστημιακοί ζουν σε έναν παράλληλο κόσμο.
Και τι προτείνω εγώ να γίνει; Και πού θέλετε να ξέρω εγώ; Οραγκουτάγκος είμαι. Ρωτήστε καλύτερα κανέναν χιμπαντζή, που θεωρείται πιο εξελιγμένο είδος.
