Τhat's MISTER Fabio to you, sir.
9.2.2012 - 4:14:54 PM 
Έγραψα στο προηγούμενο ποστ για την αθλιότητα που διέπραξαν οι Εγγλέζοι σε βάρος της Εθνικής τους ομάδας ποδοσφαίρου και του προπονητή της, με αφορμή τον αρχηγό της. Επειδή η όλη υπόθεση μου βρωμούσε Shakespeare (method in his madness), και παρατηρούσα σχετικές μεθοδεύσεις εδώ και περίπου ένα χρόνο, έκανα μια μικρή έρευνα, και κατέληξα ότι ο μέχρι τούδε ανώνυμος υπεύθυνος για όλο αυτό το μπάχαλο που ζήσαμε (αλλά και αυτό που θα ζήσουμε εφεξής) λέγεται... (the envelope please)... 

David Bernstein.


Σημειώνω το όνομά του για να τον μάθουμε. Μην έχετε αμφιβολία ότι θα τον ξανασυναντήσουμε: είναι το είδος του συμπλεγματικού γραφειοκράτη που θα μπορούσε να ανταγωνιστεί τον Sepp Blatter για τα ύψιστα αξιώματα και την απόλυτη διαπλοκή. Χαρείτε τον πλαισιωμένο από τα εξαπτέρυγά του να μιλάει για τον αποχωρήσαντα προπονητή και να τον αναφέρει ως «Fabio» και όχι «Mr. Capello». 



Ποια λοιπόν η διαφορά του «David» από τον «Fabio»; 


Ας πούμε ότι ο «David» είναι ένας λογιστής (έτσι ίσως εξηγείται το ιδιάζον σκεπτικό του) που έφτασε να διοικήσει μια εταιρεία ρούχων και την Μάντσεστερ Σίτυ (την περίοδο 1998-2003) και το Στάδιο Ουέμπλεϋ. Είναι πρόεδρος της Αγγλικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας από τον Ιανουάριο του 2011, οπότε και αρχίσανε τα όργανα να φαλτσάρουνε... 


Ας πούμε ότι ο «Fabio» είναι ένας ποδοσφαιριστής (1963-1980) που έχει κερδίσει πρωταθλήματα και κύπελλα στην Ιταλία, με 32  διεθνείς συμμετοχές. Ως προπονητής (1991-2012) έχει κερδίσει τίτλους ΜΕ ΟΛΕΣ τις ομάδες που ανέλαβε, με κορυφαίο το Champion's League 1993-94 (Μίλαν-Μπαρτσελόνα 4-0 στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας). Οι Βρετανοί δημοσιογράφοι σημειώνουν επίσης ότι ήταν ο πιο επιτυχημένος προπονητής της Εθνικής Αγγλίας, με ποσοστό νίκης 66,7%.

Έτσι, για να γνωριζόμαστε... 
 Permalink 
« Homefood
Αρχείο
Δημοφιλή
› 
Άθενς μπάι νάιτ
› 
Η Πηνελόπη Δέλτα κι εγώ
› 
Το σουτιέν της Ιουλίτας
› 
Όταν η Τζούλια ήταν μελαχρινή
› 
Υποεκτιμά τη νοημοσύνη μας
© ΙΣΤΟΣ 2024
Γιάννης Βαρβάκης
Γεννήθηκε ως Ιωάννης Λεοντίδης στα Ψαρά γύρω στα 1745. Πέθανε στη Ζάκυνθο στα 1825. Έκτοτε, επιστρέφει όποτε το εθνικό συμφέρον το επιτάσσει.
« Bloggers