(Ο πίνακας είναι από την Καθημερινή)
Τις τελευταίες μέρες έχω έναν επαναλαμβανόμενο διάλογο, με πολλούς γνωστούς. Παρ' ότι προβλέψιμος, συνεχίζει να είναι εκνευριστικός. Αρχίζει πάντα πρώτος ο άλλος.
Άλλος: Πώς τα βλέπεις τα πράγματα;
Εγώ: Χάλια.
Άλλος: Τι θα ψηφίσεις;
Εγώ: Αυτό που θεωρώ καλύτερο.
Άλλος: Δηλαδή;
Εγώ: Δηλαδή αυτό που εγώ θεωρώ καλύτερο.
Άλλος: Κι εγώ τι να ψηφίσω;
Εγώ: Ό,τι σε φωτίσει ο Θεός.
Άλλος: Δηλαδή;
Εγώ: Δηλαδή θέλεις να μου πεις ότι δεν έχεις ψάξει τα κόμματα, τους υποψήφιους και τα προγράμματά τους, δεν έχεις ενημερωθεί δηλαδή, δεν είσαι υπεύθυνος πολίτης, κι έρχεσαι να πάρεις γραμμή ή να ανοίξεις κουβέντα; Ούτε το ένα θα πάρεις, ούτε το άλλο.
Άλλος: Καλά, ντε.
Εγώ: Όχι καλά. Κάκιστα. Σύρε πήγαινε να κάνεις τη δουλειά σου. Και σου θυμίζω ότι η ψήφος είναι μυστική.
Αντίστοιχα εκνευριστικοί είναι οι διάφοροι που διαφημίζουν τι θα ψηφίσουν, ενίοτε με το πλήρες σκεπτικό τους. Τι είπες ότι θα ψηφίσεις φιλάρα; Συγγνώμη, αλλά χέστηκα για τη δική σου ψήφο. Φέρω ακέραιο το βάρος και την ευθύνη της δικής μου, και αυτό μου αρκεί.
