Από τις πιο κινηματογραφικές εμπειρίες κάθε καλοκαιριού: να είσαι στο νησί και να οδηγάς μηχανή ή αυτοκίνητο, δίχως αιρκοντίσιον φυσικά, και να ακούς τα τζιτζίκια με τη μαγεία του στερεοφωνικού ήχου, πρώτα από το ένα αυτί, έπειτα από το άλλο (ανάλογα με το πού βρίσκονται οι ελιές σε σχέση με το δρόμο), κι όποτε ο σκηνοθέτης θέλει να δώσει έμφαση, να τα ακούς πανταχόθεν.
Με τα τριζόνια το πράγμα είναι πολύ πιο ντελικάτο.
