Πριν από λίγες μέρες, η Τζούλια Αλεξανδράτου προσήλθε στη Βουλή των Ελλήνων για να επιδώσει επιστολή προς τον Πρόεδρο του Σώματος (αυτός ο τίτλος δεν σας ακούγεται κομμάτι άσεμνος με αυτά τα συμφραζόμενα;) και τον Πρόεδρο της Κυβέρνησης.
Ο Πετσάλνικος δεν τόλμησε να την συναντήσει, αν και θα του ταίριαζε, θα του ήρμοζε εξόχως. Την επιστολή παρέλαβαν απλοί κλητήρες. Μετά, την παρέλαβαν τα μήδια. Παραθέτω το κείμενο:
Προς :
Τον Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων κ. Φ. Πετσάλνικο
Τον Πρωθυπουργό κ. Γ. Α Παπανδρέου
Αξιότιμοι κύριοι,
Βιώνοντας κι εγώ, όπως όλοι οι Έλληνες τις δραματικές εξελίξεις με την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, αλλά και τις αγωνιώδεις προσπάθειές σας για την καλύτερη δυνατή στήριξη και επίλυση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε από την Ε.Ε., αλλά και το ΔΝΤ, έκπληκτη παρακολούθησα την ομιλία ενώπιον του ελληνικού κοινοβουλίου του βουλευτή του Σύριζα, κου Δ. Παπαδημούλη. Ο κ. Παπαδημούλης με τον οποίο ουδέποτε είχα προσωπική ή με οποιοδήποτε τρόπο επαφή, από το βήμα της Βουλής των Ελλήνων αναφέρθηκε στο όνομά μου με χαρακτηρισμούς απαξιωτικούς και προσβλητικούς για μένα ως άνθρωπο όσο και ως επαγγελματία. Προφανώς ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ελλείψει πολιτικού λόγου και επιχειρημάτων, επιδιώκοντας μόνο τον εντυπωσιασμό και την αναμετάδοση του ανύπαρκτου πολιτικά λόγου του από τα ΜΜΕ, χρησιμοποίησε το όνομά μου με υβριστικό τρόπο, χρησιμοποιώντας τη βουλευτική του ασυλία για μια αήθη και άνανδρη επίθεση σε βάρος ενός απροστάτευτου στη συγκεκριμένη περίπτωση πολίτη, διασύροντάς με από τον ύψιστο και ανώτερο ναό της δημοκρατίας, το κοινοβούλιο. Δίχως καμία αιτία και κανένα επιχείρημα, πέρα από υβριστικούς χαρακτηρισμούς του, ο κ. Παπαδημούλης υποστήριξε ενώπιον της ολομέλειας του κοινοβουλίου ότι φοροδιαφεύγω και εξαπατώ το ελληνικό κράτος, τη στιγμή μάλιστα που υπόκειμαι διαρκώς σε αλλεπάλληλους ελέγχους από τα αρμόδια όργανα της πολιτείας, δίχως να έχει προκύψει από την πλευρά μου η παραμικρή παρατυπία. Κι όλα αυτά τη στιγμή που εγώ εκτίθεμαι, εξαιτίας του επαγγέλματός μου ως καταξιωμένη καλλιτέχνης, καθημερινά στα ΜΜΕ και προσπαθώ να αποτελέσω παράδειγμα για την οικονομική στήριξη της χώρας μας, καταβάλλοντας μέχρι κεραίας και με διαφάνεια κάθε ευρώ που μου αναλογεί από φόρους και υποχρεώσεις. Την ίδια στιγμή προσωπικά αμφιβάλλω αν ο κ. Παπαδημούλης λειτουργεί με την ίδια διαφάνεια απέναντι στο ελληνικό δημόσιο. Αμφιβάλλω αν ο κ. Παπαδημούλης τη στιγμή που με υβρίζει και με κατηγορεί αβάσιμα, δεν έχει εμπλακεί σε κάποια από τις πολλές υποθέσεις διαφθοράς και σκανδάλων για τα οποία βοά ο πολιτικός κόσμος της χώρας και ταλανίζουν εδώ και χρόνια την ελληνική οικονομία. Αμφιβάλλω αν ο κ. Παπαδημούλης δεν έχει χαρτοφυλάκιο μετοχών σε «off shore» εταιρίες, δεν έχει χρηματιστεί, δεν έχει «λαδωθεί», δεν έχει συμμετάσχει σε κάθε λογής ρεμούλες και δεν έχει υποκύψει σε πιέσεις οικονομικά ισχυρών με αντάλλαγμα φυσικά το χρήμα. Επειδή ο κ. Παπαδημούλης καλύπτεται δυστυχώς από τη βουλευτική ασυλία, η κίνησή μου να στραφώ νομικά εναντίον του, μετά την ανήθικη επίθεση που μου εξαπέλυσε και μάλιστα μέσα από το κοινοβούλιο, ήταν καθαρά συμβολική. Όμως μέσω της παρούσης επιστολής, εκτιμώ ότι κάνω κάτι άκρως ουσιαστικό. Ασκώ το δικαίωμα που μου δίνει το σύνταγμα της Ελλάδας να απευθυνθώ σ’ εσάς, τους ανώτερους θεσμούς του κοινοβουλευτικού μας συστήματος και να σας ζητήσω να με προστατεύσετε από τον κ. Παπαδημούλη και τους ομοίους του που προσβάλλουν το κύρος του ελληνικού κοινοβουλίου. Ως πολίτης της χώρας στην οποία γεννήθηκε η δημοκρατία, πιστεύω ότι θα σκύψετε με ενδιαφέρον και στοργή στην περίπτωση της κατάφορης προσβολής και αδικίας σε βάρος μου και θα με περιβάλλετε με αγάπη, προστατεύοντάς με παράλληλα και ως επαγγελματία που προσπαθώ καθημερινά να προάγω την τέχνη, αλλά και να βοηθήσω αυτή τη δύσκολη στιγμή την Ελλάδα μας, καταβάλλοντας μέχρι κεραίας τις οικονομικές μου υποχρεώσεις, εργαζόμενη σκληρά πολλές φορές και νύχτα κάτω από αντίξοες συνθήκες. Στην προσπάθειά σας αυτή να βγούμε από την οικονομική κρίση, διατίθεμαι να συμμετέχω με οποιοδήποτε τρόπο καθώς έρχομαι σε επαφή με τους νέους και τις νέες της χώρας μας αποτελώντας για τους περισσότερους «είδωλο». Κι επειδή ακριβώς είμαι άκρως ευαισθητοποιημένη και θέλω να προσφέρω στην κοινωνία, όχι μόνο δείγματα της καλλιτεχνικής μου φύσης αλλά και του κοινωνικού μου έργου, δε σας κρύβω ότι σκέπτομαι πλέον σοβαρά να εισέλθω ενεργά στο χώρο της πολιτικής, καθώς δεν είναι λίγοι εκείνοι που σε κάθε μου εμφάνιση με προτρέπουν να συμμετέχω στις επόμενες βουλευτικές εκλογές, ως εκπρόσωπος της νέας γενιάς της πατρίδας μας.
Μετά τιμής,
Τζούλια Αλεξανδράτου
Στη συνέχεια, η εν λόγω Τζούλια προέβη σε δηλώσεις/διάγγελμα από τηλεοράσεως, που δεν έτυχε της δεούσης προσοχής. Παραθέτω το βιντεοκλίπ (τώρα που έμαθα πώς γίνεται αυτό):
Πολλά θα μπορούσε να πει κανείς, πολλά να σχολιάσει, για τη γλώσσα, τις έννοιες, τα καλλιλογικά στοιχεία, την εκφορά του λόγου και τα τοιαύτα. Ίσως κάποτε το κάνω (αν δεν με προλάβει ο Γιάννης Χάρης). Εϊναι σαφές ότι ο συγγραφέας του κειμένου (ή των κειμένων) έχει ευχέρεια στη χρήση της γλώσσας που κατακτάται από την δημόσια άσκησή της στη δικηγορία, την δημοσιογραφία ή την πολιτική.
Με δεδομένο όμως ότι η πρόθεση της Τζούλιας να κατέβει στην ενεργό πολιτική είχε προαναγγελθεί από τις 7 Μαρτίου στις 9: 14:19, από τα σχόλια σε τούτο το μπλογκ, μπορούμε ευλόγως να εικάσουμε για την ταυτότητα του λογογράφου. Ναι, μην ψάχνετε άλλο. Μην αναρωτιόσαστε ποιος της γράφει τα κείμενα της Τζούλιας. Δεν είναι ο Κούγιας, δεν είναι ο Φουργιώτης, δεν είναι το φιδάκι ο Φασουλής. Τα κείμενα της Τζούλιας, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, τα γράφει η καταξιωμένη δημοσιογράφος του κοινοβουλευτικού ρεπορτάζ Μαρία Νταλιάνη.
