I'm gonna tell you what the blues is.
When you ain't got no money, you got the blues,
When you ain't got no money to pay your house rent, you still got the blues,
When you ain't got no money and can't pay your house rent and can't buy you no food, you damn sure got the blues.
When you ain't got no money, you got the blues, 'cause you're thinkin' evil.
Anytime you're thinkin' evil, you thinkin' about the blues.
Σκεφτόμουν αυτήν την παρλάτα του Chester Burnett (πιο γνωστού ως Howlin' Wolf) από το 1966 όταν το 2010 διάβασα μια φράση της επιστολής που υπέγραψαν οι τρεις του Επαναστατικού Αγώνα:
Τρομοκρατία είναι να μην έχεις τα βασικά για να επιβιώσεις, να σου παίρνουν το μισθό και τη σύνταξη, να σου κατάσχει η τράπεζα το σπίτι, να ζεις μέσα στη μόλυνση που σκοτώνει.
Συμπέρασμα; Το χθεσινά blues είναι η σημερινή τρομοκρατία. (Μννναι. Ή, όπως το είχε πει ο Μποστ., καθώς και ο Χίτλερ και ο Τσώρτσιλ έκαναν ακουαρέλες, ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν μια προσπάθεια των ιμπρεσιονιστών να κατακτήσουν τον κόσμο. Συμπληρώνω: κι οι Επαναστατικοί Αγωνιστές δεν είναι παρά μια παρέα από μπλουζίστες χωρίς ταλέντο... )
Θα ήταν αστείο, αν δεν ήταν τόσο θλιβερό, να μιλάνε οι συγκεκριμένοι άνθρωποι για τρομοκρατία. Τρομοκρατία είναι όταν ένας συνάνθρωπός σου αποφασίζει ότι έχει δικαίωμα στη ζωή σου και στο θάνατό σου, και το εξασκεί. Δεν έχει σημασία αν ο νεκρός είναι πλούσιος ή φτωχός, νέος ή γέρος, άσπρος ή μαύρος, 16χρονος ή 15χρονος, Έλληνας ή Αφγανός.
Μετά από αυτό, we all got the blues. And we try not to think evil.
