Βλέπω τον αγώνα Μαρσέιγ-Ρεάλ.
Βρίζω τον Σωτηρακόπουλο, τον κάμεραμαν, τον Ρονάλντο, τον διαιτητή: είναι στημένο το παιχνίδι, το παιχνίδι δεν είναι καν ποδόσφαιρο και είναι στημένο, και δεν είναι ποδόσφαιρο αυτό, είναι το νέο βίντεο-κλιπ του Μάικλ Τζάκσον.
Και τότε η κάμερα γυρίζει στην εξέδρα και καταλαβαίνω
γιατί είμαι τόσο συφιλιασμένος.
Στην εξέδρα, είναι ο
Ζιντάν.
Είναι στην εξέδρα.
Δεν είναι στον αγωνιστικό χώρο.
Θυμάμαι συνέντευξη του Ντεσαγύ, όπου έλεγε «Όταν μας έρχεται η μπάλα και δεν ξέρουμε τι να την κάνουμε, τη δίνουμε στον Ζιζού».
Τώρα ο Ζιντάν είναι στην εξέδρα.
Τώρα απλώς δεν ξέρουνε τι να την κάνουνε τη μπάλα.
Τώρα, ξοδεύουνε πολύ καιρό για να πεθάνουν.
