Πέρασα τη περασμένη εβδομάδα από την πλατεία Συντάγματος, με ένα μικρό παιδί. Προσπεράσαμε πολίτες και πωλητές, και πήραμε ένα τσουρέκι από τον Τερκενλή. Φεύγοντας, έκανα κάτι που δεν το έχω ξανακάνει: έκοψα ένα λουλούδι από μια μαγνόλια της πλατείας. Την πήγα στο σπίτι, την έβαλα σε νερό, και μοσκοβόλησε το σύμπαν. Τότε πήρα την απόφαση να φυτέψω τουλάχιστον ένα τέτοιο δέντρο.
Δυο μέρες αργότερα, ξαναπέρασα από την πλατεία, μόνος. Τα μάτια μου τσούξανε από τα χημικά που δεν είχαν εξατμιστεί, ενώ προσπαθούσα να μη χτυπήσω και κοπώ στα σπασμένα μάρμαρα στα σκαλοπάτια των μαγαζιών και των ξενοδοχείων. Κάποιοι πολίτες και ακόμη περισσότεροι πωλητές ήταν εκεί. Για μυρωδιές (και ευωδιές), ούτε λόγος.
ΥΓ. Note to Vera: Στην πλατεία και ιδίως στους πέριξ δρόμους παρατήρησα ότι οι εφευρετικές Αθηναίες φέτος κάνουν το 3-σε-1, δηλαδή συνδυάζουν φόρεμα, νυχτικό και little black dress σε ένα ρούχο.
