Το αποξηραμένο χλωρό ξηροκάρπι
18.9.2008 - 3:50:03 PM 
Επέστρεψα και βρήκα ξεραϊλα κι ερήμωση.

Μιλώ για τα φυστίκια, φυσικά. Όπως εφανίστηκαν πρώιμα, έτσι πρώιμα σώθηκαν εφέτος. Αλλά βαστήξανε ενάμιση μήνα, οπότε ας μην είμεθα αχάριστοι παρά μονάχα γλούττωνες. Κι ήτανε καλή χρονιά για τα φυστίκια, κυρίως από πλευράς ποιότητας.

Χθες πήγα από νέο ξηροκαρπάδικο που μου απεκάλυψε μια γνωστή, χαμηλά στη Βερανζέρου, απέναντι από το Τμήμα. Τα φυστίκια του, στα 6,80 ευρώ το κιλό, ήταν τα ακριβότερα φυστίκια που έχω αγοράσει ποτέ μου: ένα στα δέκα τρωγότανε, τα υπόλοιπα σάπια, τζούφια ή ξερά. Καλά να πάθω, θα μου πείτε, γυρεύοντας πήγαινα. Αυτό το αποδέχομαι πλήρως, και ποτέ ως ψόγο: γυρεύντας πηγαίνω, και γυρεύοντας πάει κανείς στην Πόλη. Οι υπόλοιποι ας μείνουν στο χωριό τους.

Σχεδόν ταυτόχρονα με την έκλειψη των χλωρών φυστικιών (όπερ σημαίνει ότι μπορούμε να πάμε στο «Αριστοκρατικόν» στην Καραγιώργη Σερβίας για εκείνα τα εξαίσια φυστίκια καραμελέ που θυμάμαι παιδιόθεν και είναι η μοναδική λιχουδιά που παραμένει αναλλοίωτη επί πενήντα χρόνια) εμφανίστηκαν και τα χλωρά καρύδια. 

Τώρα χλωρά... τρόπος του λέγειν. Είναι τόσο χλωρά όσο είναι φρέσκα τα ψάρια στη Βαρβάκειο, μπορεί και λιγότερο (τα καρύδια δεν μυρίζουν άμα μείνουν). Αλλά όσοι έχουμε φάει πραγματικά χλωρά καρύδια, τη μέρα που κοπήκανε ή την επομένη, ξέρουμε "τι ηδονή υπερτάτη" είναι αυτή. 

Άντε τώρα να φυτεύεις καρυδιές, και να τις περιμένεις να μεγαλώσουν...
 Permalink 
« Homefood
Αρχείο
Δημοφιλή
› 
Χειλάκι πετροκέρασο
› 
How Big Is Julia?
› 
Ο Σίλβιο κι εγώ
› 
Κι εσείς, γιατί βασανίζετε τους νέγρους;
› 
Ευπώλητος και Φαίδρα
© ΙΣΤΟΣ 2025
Γιάννης Βαρβάκης
Γεννήθηκε ως Ιωάννης Λεοντίδης στα Ψαρά γύρω στα 1745. Πέθανε στη Ζάκυνθο στα 1825. Έκτοτε, επιστρέφει όποτε το εθνικό συμφέρον το επιτάσσει.
« Bloggers