Έμφραγμα
14.11.2008 - 12:48:40 AM 
Παλαιότερα, δεν υπήρχαν καν δρόμοι στην Αθήνα. (Πολύ παλαιότερα, δεν υπήρχε καν Αθήνα, αλλά αυτό ανάγεται σε προϊστορικούς χρόνους και δεν θα μας απασχολήσει σήμερα.)

᾽Υστερα ήρθαν οι δρόμοι. Μετά ήρθαν τροχοφόρα, "με οχήματα λογής-λογής, τροχήλατα ποικίλα, μέσ' στην βοή διαβαίνοντες και την αντάρα, με Σιτροέν, με Kαντιλλάκ, με Bέσπες και με κάρρα."

᾽Υστερα ήρθαν οι συγκοινωνιολόγοι για να ρυθμίσουν την κυκλοφορία. Σκιτζήδες, επιστήμονες, τυχάρπαστοι, συμπλεγματικοί, μαθητευόμενοι μάγοι, όλοι μαζί κάνανε μια ωραία ατμόσφαιρα (που έλεγε ο Ντίνος Ηλιόπουλος), μιαν ομορφιά (που έλεγε ο Λευτέρης Πανταζής), εν ολίγοις κάνανε την Αθήνα σαν τα μούτρα τους (που λέω εγώ).

Η οιαδήποτε μελέτη και ρύθμιση του κυκλοφοριακού πρέπει να λαμβάνει υπ' όψη της όλες τις παραμέτρους των ανθρώπων που θα την υποστούν και θα κληθούν να λειτουργήσουν εντός της. (Ναι, καλά. Το άλλο με τον Μπόμπο το ξέρετε;) 

Ἐτζι λοιπόν, ενώ το φυσιολογικό όλων των δρόμων είναι να είναι διπλής κατευθύνσεως και προσιτοί τοις πάσιν - διότι τι άλλο είναι ο δρόμος παρά επίστρωση παλαιού χωραφιού, και τα χωράφια δεν έχουν φορά και διεύθυνση και κατεύθυνση αλλά τα ζωντανά κινούνται όπως θέλουν, αλλά ημείς δεν είμεθα ζώα θα μου πείτε, κι εγώ θα σας πω για οδηγείστε λίγο στην Αθήνα και μετά να μου πείτε αν είσαστε ζώα ή όχι - γεμίσαμε στην πόλη μονοδρόμους και πεζοδρόμους και λεωφορειοδρόμους. (Για ποδηλατοδρόμους, ούτε λόγος. Αυτά είναι για εξελιγμένους ανθρώπους.)

Υπάρχουν, βέβαια, κανόνες του κυκλοφοριακού, που εφαρμόζονται επιλεκτικά και τηρούνται σποραδικά, παραβιάζονται με πρώτη ευκαιρία και πλήρη ανοχή και ΑΥΤΟΣ είναι ο πραγματικός δείκτης της δημοκρατίας και όχι η κατάσταση των φυλακών της (sorry, Prez.)

Ενώ λοιπόν έχει εξαγελθεί και επίκειται η πεζοδρόμηση της οδού Αθηνάς, που θα κόψει στην πόλη στη μέση και θα της γαμίσει τη μάνα (για να χρησιμοποιήσουμε επιστημονική ορολογία, κατανοητή και από τους συγκοινωνιολόγους), εμείς ζούμε και υφιστάμεθα το δράμα της οδού Αμερικής.

Το θέμα είναι απλό: από τη στιγμή που θα μπεις στη Σταδίου, τον μοναδικό δρόμο που σε πηγαίνει από την Ομόνοια στο Σύνταγμα, έχεις ελάχιστες διόδους προς τα αριστερά και τις άλλες συνοικίες που κείνται από εκεί.

Έχεις την Εμμανουήλ Μπενάκη, δρόμο στενό και δυσπρόσιτο από την Ομόνοια γιατί πρέπει να ξέρεις ότι θα στρίψεις αριστερά στα πενήντα μέτρα από την πλατεία οπότε πρέπει να πιάσεις τη λωρίδα από νωρίς, αλλά όχι τόσο νωρίς ώστε να ενοχλείς αυτούς που θα στρίψουν ενωρίτερα αριστερά προς Τρίτης Σεπτεμβρίου για να ακολουθήσουν την φυσιολογική προέκταση της οδού Αθηνάς, που είναι πλέον απαγορευμένη, ενώ οι ερχόμενοι από Κόρινθο και Πειραιώς κατευθυνόμενοι για Πατήσια πρέπει να κάνουν αυτό το περίτεχνο τσαλιμάκι, γιατί η κυκλική πορεία στην πρώην ΠΛΑΤΕΙΑ Ομονοίας είναι πλέον απαγορευμένη και αυτή...

Η επόμενη στροφή αριστερά είναι στην οδό Αρσάκη, όπου και πάλιν δια της τεθλασμένης (αφού παρακάμψεις τα πρεζάκια του τ. Εθνικού Τυπογραφείου) φθάνεις στην αρχή της Χαριλάου Τρικούπη. Δρόμος για δυνατούς λύτες και έμπειρους οδηγούς.

Είσαι στο 1/3 της διαδρομής για το Σύνταγμα, και δεν ξέρεις ότι η επόμενη πρόσβαση αριστερά είναι στο τέλος της, η οδός Αμερικής, γιατί η Κοραή πεζοδρομήθηκε, η Εδουάρδου Λω είναι μάταια γιατί η προέκτασή της οδός Σίνα μονοδρομήθηκε ανάποδα για να σταθμεύουν τα λεωφορεία, η οδός Βασιλέως Γεωργίου μονοδρομήθηκε ανάποδα επίσης, η οδός Όθωνος είναι προσβάσιμη μόνο στα λεωφορεία και τα ταξί, η επόμενη στροφή αριστερά είναι πλέον από την οδό των Φιλελλήνων, η οδός Σουρή.

Πόθεν το δράμα; Το δράμα, παιδιά μου, είναι ότι η οδός Αμερικής φρακάρει μονίμως, γιατί πρέπει τώρα να σηκώσει μόνη το φορτίο που παλαιότερα μοιραζόταν ανάμεσα στις οδούς Κοραή, Σίνα και Βασιλέως Γεωργίου, ΚΑΙ να εξυπηρετήσει τις παλαιές αλλά και νέες χρήσεις ήγουν:

Στο πρώτο τετράγωνο:
1. Το πολυκατάστημα Attica με τους εργαζόμενους, τους πελάτες και τους προμηθευτές
2. Την Τράπεζα της Ελλάδος, με τις διπλοπαρκαρισμένες λιμουζίνες παρά το γκαράζ
3. Την Τράπεζα Πειραιώς, με τις διπλοπαρκαρισμένες λιμουζίνες παρά το γκαράζ
4. Την Αθηναϊκή Λέσχη, με τις διπλοπαρκαρισμένς λιμουζίνες άνευ γκαράζ

Στο δεύτερο τετράγωνο:
1. Τα ποικίλα θέατρα και κέντρα, με τα διπλοπαρκαρισμένα αυτοκίνητα άνευ γκαράζ
2. Τους θαμώνες των εστιατορίων και καφενείων της οδού Βαλαωρίτου, με τις διπλοπαρκαρισμένες λιμουζίνες άνευ γκαράζ

Καταλάβατε τώρα γιατί στην Αθήνα οδηγώ μηχανή, κι όποτε βρέχει πάω με τα πόδια;
 Permalink 
« Homefood
Αρχείο
Δημοφιλή
› 
Χειλάκι πετροκέρασο
› 
How Big Is Julia?
› 
Ο Σίλβιο κι εγώ
› 
Κι εσείς, γιατί βασανίζετε τους νέγρους;
› 
Ευπώλητος και Φαίδρα
© ΙΣΤΟΣ 2025
Γιάννης Βαρβάκης
Γεννήθηκε ως Ιωάννης Λεοντίδης στα Ψαρά γύρω στα 1745. Πέθανε στη Ζάκυνθο στα 1825. Έκτοτε, επιστρέφει όποτε το εθνικό συμφέρον το επιτάσσει.
« Bloggers