Φέτος οι Αποκριές ήταν Σαρακοστιανές ή μου φαίνεται; Παλιότερα μας αποσπούσαν για ένα διάστημα από τα καθημερινά, τα μονότονα, τα δύσκολα, μας μετέφεραν σ’ έναν κόσμο ονειρώδη και χαρούμενο. Για λίγες εβδομάδες δίναμε στον εαυτό μας το δικαίωμα να ξεσκάσει, να διασκεδάσει, να εκτονωθεί.

Και τώρα που χαιρετήσαμε το χειμώνα και καλωσορίζουμε την άνοιξη, τίποτα δεν είναι ξεκάθαρο πλέον όπως παλιά. Τότε που και σε επίπεδο προϊόντων το λάχανο, το κουνουπίδι, το πράσο και η σελινόριζα εναλλάσσονταν με τον φρέσκο αρακά, τα φασολάκια, τα κουκιά, τις αγκινάρες, τις πρώιμες ντομάτες και τα αγκουράκια. Εικόνα των τελευταίων χρόνων και απόρροια του βιασμού της φύσης αποτελεί η ταυτόχρονη συνύπαρξη της φράουλας και του κορόμηλου με το ρόδι, το κυδώνι, την μπανάνα, και όλων των παραπάνω λαχανικών να μοστράρονται στις λαϊκές και στα μανάβικα, ξεχνώντας ότι «κάθε πράγμα στον καιρό του… είναι καλό».

Σήμερα θέλω να μοιραστώ μαζί σας μια πρόσφατη εμπειρία που έζησα το τελευταίο Σάββατο του Φεβρουαρίου στη γενέτειρά μου, την Κωνσταντινούπολη, καλεσμένη στην κριτική επιτροπή του 1^ου διαγωνισμού γεύσης των bloggers. Συμμετείχαν τρία blogs, από τέσσερα άτομα το καθένα, έντεκα κοπελιές κι ένας νεαρός, εραστές της γεύσης που θα έκαναν αρκετούς επαγγελματίες να χάσουν τον ύπνο τους με τις δημιουργικές και παραδοσιακές τους παρουσιάσεις. Κάθε ομάδα ετοίμασε από μία σαλάτα, δύο σάντουιτς, ένα κυρίως πιάτο κι ένα γλυκό σε διάστημα μιας ώρας. Η αποκάλυψη για την κριτική επιτροπή ήταν το «χιουνκιάρ μπεγεντί», όπου στη θέση της μελιτζάνας υπήρχε κολοκύθι πουρέ και το γάλα στην μπεσαμέλ είχε αντικατασταθεί από γάλα καρύδας. Μια θαυμάσια και βελούδινη γεύση, δείγμα μεταφοράς παραδοσιακού πιάτου σε σύγχρονο δημιουργικό.

Για να μην ξεχνιόμαστε όμως, σας δίνω συνταγές για ελιόψωμο, σταφιδόψωμο και ταχινόπιτες:

1 κιλό αλεύρι

1/2 κιλό ελιές χωρίς κουκούτσι

25 γρ. μαγιά

1 κ. γλ. αλάτι

1 κ. γλ. ζάχαρη

4 κ. σ. ελαιόλαδο

1 ποτήρι χλιαρό νερό

 

Λιώνουμε τη μαγιά με το νερό και προσθέτουμε μισό ποτήρι αλεύρι. Το αφήνουμε να φουσκώσει. Μόλις είναι έτοιμο, αδειάζουμε σ’ ένα βαθύ μπολ το αλεύρι, κάνουμε τρύπα στο κέντρο, ρίχνουμε το προζύμι και τα υπόλοιπα υλικά, εκτός από τις ελιές. Ζυμώνουμε καλά ώσπου να γίνει η ζύμη ελαστική. Προσθέτουμε τις ελιές και συνεχίζουμε να ζυμώνουμε για λίγο. Πλάθουμε δύο καρβέλια, τα τοποθετούμε σε λαδωμένα ταψιά, τα σκεπάζουμε να φουσκώσουν, τα χαράζουμε στην επιφάνεια και τα ψήνουμε στους 180ºC ώσπου να ροδίσουν (γύρω στα 40΄-50΄).

 

Σταφιδόψωμο

1 κιλό αλεύρι

30 γρ. μαγιά

1 ποτήρι ελαιόλαδο

300 γρ. μεγάλες σταφίδες

1 κ. γλ. κανέλα

1/2 κ. γλ. μοσχοκάρυδο

1/2 κ. γλ. γαρίφαλο

1 πρέζα αλάτι

1/2 ποτήρι χλιαρό νερό

 

Λιώνουμε τη μαγιά με το νερό και προσθέτουμε μισό ποτήρι αλεύρι. Το αφήνουμε να φουσκώσει. Μόλις είναι έτοιμο, αδειάζουμε σ’ ένα βαθύ μπολ το αλεύρι, κάνουμε τρύπα στο κέντρο, ρίχνουμε το προζύμι και τα υπόλοιπα υλικά, εκτός από τις σταφίδες. Ζυμώνουμε καλά, προσθέτουμε τις σταφίδες και συνεχίζουμε λίγο ακόμη. Πλάθουμε μπαλάκια σε μέγεθος μανταρινιού. Τα τοποθετούμε σε λαδωμένο ταψί, τα σκεπάζουμε και τα αφήνουμε να φουσκώσουν. Αλείφουμε την επιφάνειά τους με λίγο λάδι και τα ψήνουμε στους 180º C, ώσπου να ροδίσουν.

 

Ταχινόπιτες (παραδοσιακές πίτες της Καππαδοκίας)

1/2 κιλό σκληρό αλεύρι

200 γρ. ταχίνι

1 ποτήρι σουσαμόλαδο

50 γρ. σουσάμι

1 κ. σ. αλάτι

 

Ζυμώνουμε το αλεύρι με αλάτι και νερό. Ανακατεύουμε το ταχίνι με το σουσαμόλαδο. Ανοίγουμε τη ζύμη σε φύλλο. Αλείφουμε το κάθε φύλλο με ταχίνι, το διπλώνουμε στα τέσσερα και το ξαναζυμώνουμε. Στο τέλος, ανοίγουμε τη ζύμη σε χοντρό φύλλο, το οποίο κόβουμε σε χοντρές λωρίδες και μετά σε μεγάλα τετράγωνα κομμάτια. Τα διπλώνουμε στα δυο και κάνουμε τριγωνάκια. Βάζουμε τα πιτάκια σε λαδωμένο ταψί, πασπαλίζουμε με σουσάμι και τα ψήνουμε σε μέτριο φούρνο, στους 180ºC.