Πριν από δέκα μερες, διάβασα το εξής σχόλιο στην
Ελευθεροτυπία:
Η γραμματικώς ορθή λέξη είναι «διακύβευση», από το «ρήμα «διακυβεύω», που σημαίνει «παίζω με τους κύβους» (ζάρια) ή τα παίζω «κορώνα-γράμματα», άρα διακινδυνεύω.
Μήπως θα ήταν προτιμότερο να πει «το μεγάλο στοίχημα της εποχής μας είναι η Παιδεία», αντί να διακυβεύει τις γνώσεις της;
Π.ΜΑΚ.
Δεν γνωρίζω την ταυτότητα του υπογράφοντος. (Όποιος και να είναι πάντως, δεν έχει ιδέα από τζόγο: άλλο είναι το μπαρμπούτι και άλλο το στρίψιμο του νομίσματος.) Με συγκινεί η προσπάθειά του να μας επιμορφώσει και ταυτόχρονα να εγκαλέσει την Υπουργό ως ανελλήνιστη. Όμως,
μια ματιά στο αρχείο της εφημερίδας του, θα τον πληροφορούσε ότι αυτή η λανθασμένη (πτου κακά) λέξη χρησιμοποιήθηκε σε 178
(εκατόν εβδομήντα οκτώ) κείμενα εντός του 2009.
Προφανώς ο/η Π. ΜΑΚ. έχει την άποψη ότι οι πολιτικοί οφείλουν να είναι εγγράμματοι, ενώ οι δημοσιογράφοι όχι.
Και το χειρότερο: η εφημερίδα του δεν συνετίστηκε, ούτε οι συνάδελφοί του. Από την ημέρα που έβαλε τα πράγματα (και την Υπουργό) στη θέση τους, η λέξη ξαναχρησιμοποιήθηκε σε άλλα
τέσσερα κείμενα, δηλαδή με τους ίδιους ρυθμούς όπως και προηγουμένως...
