Υποθέτω ότι τιμήσατε την επέτειο οργανώνοντας ένα εορταστικό γεύμα, μία καθιστική διαμαρτυρία, ένα ευχέλαιο, κάτι τέλος πάντων. Αναφέρομαι στην συμπλήρωση των εννέα χρόνων από τον γάμο του Μπραντ Πιτ και της Τζένιφερ Άνιστον, γεγονότος κοσμοϊστορικού με το οποίο ασχολήθηκε και φέτος ο διεθνής τύπος. Τι κι αν από την ημέρα που τελέστηκε το πολυσυζητημένο μυστήριο μέχρι σήμερα έχει μεσολαβήσει ένα ακόμα πιο πολυσυζητημένο διαζύγιο; Οι πιστοί εξακολουθούν να τιμούν την (ελαττωματική) ένωση του καλού κοριτσιού της σόουμπιζ και του χαριτωμένου αλήτη του Χόλιγουντ, θρηνώντας που δεν ευδοκίμησε. Και που μια Αντζελίνα Τζολί (η νέα κυρία Πιτ) με σιλικονούχα (;) χείλη ήταν αρκετή για να μετατραπεί το ρομάντζο σε δράμα με μοιχούς, με υποσχέσεις που δεν εκπληρώθηκαν, αλλά κυρίως με μία συντετριμμένη πρώην σύζυγο που τη μία πάσχει από μελαγχολία, την άλλη από ανορεξία και την τρίτη από τριχοφάγο _ ασθένεια κατεξοχήν ψυχολογική για την οποία φταίνε ο άπιστος και η πόρνη του.
Ακόμα και σήμερα, κάθε φορά που οι παπαράτσι απαθανατίζουν την ‘Άνιστον σοβαρή (δεν μπορεί να γελάει συνέχεια!) οι ανά τον κόσμο Ανιστολόγοι (που αναλύουν κάθε εικόνα της) αποδίδουν την πόζα στην άθλια ψυχολογική κατάσταση στην οποία (έχουν αποφασίσει ότι) βρίσκεται διαρκώς, ενθυμούμενη τον άπιστο. Έτσι κάνει καριέρα η συμπαθέστατη αλλά «χλωμή» ηθοποιός: ως ζωντοχήρα του άπιστου. Στο πρόσωπο της οποίας όλα τα ναυάγια της ζωής έχουν βρει την αγία τους. Αλλά και εκείνη, ως μία νέα Αικατερίνη της Αραγονίας παίζει τον ρόλο της ζωής της: Όπως η ενάρετη σύζυγος του Ερρίκου Η' από τότε που ο σύζυγός της τη χώρισε για να στέψει βασίλισσα του της Αν Μπολέιν αφιέρωσε τις ημέρες της στην ανάμνησή του, αρνούμενη κατηγορηματικά να καταφερθεί εναντίον του βαρβάρου, έτσι κι εκείνη, σιωπηλά, με αξιοπρέπεια (έτσι γράφουν) υπομένει την απόρριψη. Την οποία, τόσα χρόνια μετά ακόμη υπομένει....
Όσο για την ακόλαστη Μπολέιν της υπόθεσης, την Τζολί, εκείνη κατά τη θεία Ιουλία «ξέρεις γιατί το έχει ρίξει στις φιλανθρωπίες; Για να καταφέρει να γίνει συμπαθής στον κόσμο που τη σιχαίνεται μετά από το κακό που έκανε στην Τζένιφερ. Αλλιώς σιγά μην έτρεχε στις Ινδίες για να κάνει τη Μητέρα Τερέζα». Αυτό πιστεύει η θεία, φανατική της Άνιστον και αυτή «γιατί _ θέλει και ρώτημα; _ είναι κορίτσι μετρημένο και αξιοπρεπές». Και άχρωμο. Πάντα, όμως, το άχρωμο είχε πέραση σε θείες, θείους και λοιπούς συγγενείς. Όσο πιο άνευ ουσίας ήταν η νύφη που τους παρουσίαζε ο Λαλάκης τους τόσο πιο πολύ την εκτιμούσαν. «Κορίτσι για σπίτι! Σεμνό, ευγενικό, γλυκομίλητο, της τάξεως και της ηρεμίας». Ότι πάνω κάτω ήταν, ως φαίνεται, η Άνιστον. Μήπως αυτό έκανε τον Πιτ να φύγει τρέχοντας μόλις η ακατονόμαστη του σούφρωσε ναζιάρικα τη σιλικόνη της;
Τι με έπιασε και ασχολούμαι με την ερωτοτσακισμένη ηθοποιό; Σκεφτόμουν, διαβάζοντας για την μαύρη επέτειο των εννέα χρόνων, ότι παρότι το διαζύγιο της δεν είναι το πρώτο στον κόσμο της showbiz είναι το πρώτο που ο κόσμος μοιάζει να μην θέλει να αποδεχτεί. Όλοι ελπίζουν ότι μια μέρα ο Πιτ θα αφήσει την αντροχωρίστρα και θα ξαναγυρίσει στην νόμιμη σύζυγο. Τι είναι όμως αυτό που διαθέτει η Άνιστον και την έχει αναδείξει σε... Παναγία των κερατωμένων, σε σύμβολο συζυγικής καρτερίας, στο κορίτσι που όλες οι οικογένειες θα ήθελαν να είναι η δική τους κόρη, η δική τους ανιψιά, η δική τους νύφη; Νομίζω ότι τελικά το μεγαλύτερο προσόν της είναι η μετριότητά της: μετρίως όμορφη, μετρίως έξυπνη, μετρίως ταλαντούχα, μετρίως ενδιαφέρουσα, μετρίως κομψή... Μέτρια σε όλα. Η σταρ με την οποία μπορούμε να ταυτιστούμε άπαντες οι μέτριοι αυτού του κόσμου. Και η απόδειξη του πόσο ψηλά (μέχρι «Φιλαράκια»!) μπορεί να φτάσει ένας μέτριος. Υπάρχει λοιπόν ελπίδα για όλους! Αυτό βροντοφωνάζει με την παρουσία της, μέσα από τις πληκτικές κομεντί στις οποίες πρωταγωνιστεί, η Άνιστον.
Η οποία κατάφερε να έχει (έστω για λίγο) το πιο ποθητό αρσενικό του κινηματογράφου, να γίνει εκατομμυριούχος παίζοντας τον εαυτό της, να ασχολούνται όλοι μαζί της χωρίς να κάνει τίποτα. Τη στιγμή που η πολύ πιο όμορφη (και ταλαντούχος) Τζολί για να της δώσουμε σημασία τρέχει όπου σεισμός, λιμός και καταποντισμός και γεννοβολά σαν κουνέλα. Δεν σκάει από τη ζήλια της που η αντίζηλός της καταφέρνει να είναι πιο αγαπητή χωρίς να καταβάλει προσπάθεια, απλά και μόνο χαμογελώντας μελαγχολικά; «Κοίτα το το καημένο, φαρμάκι έχει και στο γέλιο του ακόμα», σχολιάζει η θεία Ιουλία. «Από τότε που της πήρε τον άντρα η τσούλα...» κλπ. κλπ. Εγώ πάλι έχω αρχίσει να συμπονώ βαθιά την τσούλα. Και να απορώ που καταφέρνει και στέκεται ακόμα στα πόδια της με τόσες κατάρες που έχει φάει. Είναι και αυτό ένα από τα μυστήρια του Χόλιγουντ.
