Περπατάει κανείς στην Κυψέλη ή ακόμη στην πλατεία Βικτωρίας και στον Αγ. Παντελεήμονα και βλέπει που και που - ειδικά στην Κυψέλη - κάποια υπέροχα νεοκλασικά ξέφυγαν και ξέμειναν σε κτίσμα της εποχής της αντιπαροχής και επίσης βλέπει τόσο πολύ πράσινο στη Φωκίωνος όσο και δύο υπέροχες πλατείες, τόσο στη Βικτώρια όσο και στον Αγ. Παντελεήμονα. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως αυτές οι περιοχές είναι αντικειμενικά πιο ωραίες από το Γκάζι αν εξαιρέσει τον ίδιο το χώρο του Γκαζιού ή του Μεταξουργείου ή του Ψυρρή και απ’ ότι μαθαίνω και όχι από υπερφίαλα ή ανεύθυνα χείλη οι γνωστοί άγνωστοι εκμεταλλευτές που συνηθίζουν να πίνουν αίμα με το μπουρί της σόμπας ονομάζοντάς το επενδύσεις και δικαίωμα στην επιχειρηματικότητα, αγοράζουν στις περιοχές αυτές από νεοκλασικά έως γκαρσονιέρες από τρομαγμένους από τα δημοσιεύματα και αυτά που ακούγονται από την τηλεόραση. Αυτούς που φοβούνται ότι η οποιαδήποτε επαφή με ξένους μετανάστες και άλλους μπορεί να τους κάνει μεγάλο κακό!!! Βοηθάνε τα κανάλια, τα ραδιόφωνα, τα έντυπα, πολύ ανόητοι ή πολύ πονηροί δημοσιογράφοι και βέβαια τα κόμματα ακροδεξιά και πέρα που τους φοβίζουν και πουλάνε άρον-άρον και φεύγουν.
Ασφαλώς υπάρχουν προβλήματα στις τρεις αυτές περιοχές και η μισαλλοδοξία όπως και ο ρατσισμός ποτέ δεν ένιωσαν μοναξιά από έλλειψη οπαδών στην Ελλάδα όπως επίσης η φτώχια, η δυστυχία, η μετανάστευση, είναι κακοί σύμβουλοι. Γιατί όμως εγώ όλη αυτή την ιστορία την βλέπω περισσότερο σαν μια τεράστια επιχείρηση Real Estate – κάπως έτσι δεν καταστράφηκαν του Ψυρρή και το Γκάζι; - που όταν έρθει η ώρα να «καθαρίσουν» οι περιοχές αυτές κάποιοι θα βρεθούν με πολλά στο χέρι που θα τα χουν πάρει τσάμπα και το κράτος θα νίπτει πάλι τας χείρας του. Μήπως θα έπρεπε αυτή τη φορά το κράτος να επέμβει και να «καθαρίσει» την Βικτώρια, τον Αγ. Παντελεήμονα, την Κυψέλη, την πλατεία Αμερικής στα μάτια και στο μυαλό όλων «των φοβισμένων»;
Γιατί τα λέω με τόσο σιγουριά όλα αυτά; Μα γιατί εγώ μένω στην Κυψέλη και πρωί μεσημέρι βράδυ κυκλοφορώ σε όλες αυτές τις περιοχές. Άρα ξέρω που είναι αλήθεια, που συνεχίζει ο μύθος και που χάνει τον έλεγχο το παραμύθι…
