…ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!...
Διάβασα την περασμένη Δευτέρα στα Νέα ένα εξαιρετικά καλό κομμάτι του καλού συναδέλφου του Χρήστου Ιερίδη που έλεγε με σαφέστατο και τεκμηριωμένο τρόπο ζητώντας τη συνδρομή διαφόρων ειδικών περί αυτού το πόσες βλακείες και πόσα λάθη έχουν ειπωθεί και γίνει ανερυθρίαστα από υποτίθεται ειδικούς περί του θέματος στα διάφορα ριάλιτι μαγειρικής που κυκλοφορούν ελεύθερα γύρω μας τον τελευταίο καιρό… Θυμήθηκα λοιπόν ένα πολύ ωραίο που διηγήθηκε ένα ζευγάρι φίλων μου που πήγαν να φάνε μαζί με άλλους φίλους τους σε γνωστό, της μόδας εστιατόριο στο οποίο σεφ είναι εις εκ των τριών του Master σεφ -το οποίο για να πούμε την αλήθεια από άποψη παραγωγής και όχι μόνο είναι το καλύτερο μακράν απ΄ τα υπόλοιπα-. Τελειώνοντας λοιπόν το φαί και φεύγοντας από εκεί λέει η φίλη μου στον άντρα της «το ψάρι σου ήταν καλό;» «γιατί ρωτάς;» της λέει αυτός «γιατί μου φάνηκε καμένο απ΄ έξω έτσι όπως το δα» «ναι ήταν καμένο απ΄ έξω και από μέσα ήταν ωμό» «α ωραία του λέει αυτή γιατί το δικό μου αρνάκι είχε κόκαλα και όχι τίποτε άλλο αλλά τις προάλλες ο συγκεκριμένος έδιωξε κάποιον από το παιχνίδι γιατί είχε κοκαλάκια το πιάτο του!!!»…
Μου το διηγήθηκαν δεν το έζησα γι αυτό και δεν γράφω ονόματα ούτε παίρνω θέση αλλά με το κομμάτι του Χρήστου Ιερίδη στα Νέα ταυτίστηκα απόλυτα… και μια και μιλάμε για τηλεόραση ας μιλήσουμε για άλλη μια φορά για τη βαθιά εκτίμηση που φαίνεται να δείχνουν τέτοιες άγιες μέρες τα ιδιωτικά κυρίως αλλά φοβάμαι και τα δημόσια πια κανάλια προς τους τηλεθεατές τους. Υποτίθεται πως είναι γιορτές και ειδικά φέτος που τα οικονομικά είναι και πιο σφιχτά θα έπρεπε, αν δεν μπορούν να είναι «ασορτί» με τις μέρες και να ΄χουν ας πούμε κάποια προγράμματα ταιριαστά όπως θα όφειλε να είχε κάνει η κρατική τηλεόραση με λαογραφικές π.χ. εκπομπές, τουλάχιστον να είναι πολύ διασκεδαστικές για όλους αυτούς που έμειναν ή θα μείνουν σπίτι γιατί δεν έχουν λεφτά να ζήσουν την πολυτελοφανή ματαιοδοξία της νυχτερινής διασκέδασης στην Ελλάδα όπως έχει αυτή εξελιχθεί τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Άντε καλέ!!! Ουδείς ενδιαφέρεται και αν εξαιρέσεις το Star Channel που τουλάχιστον έχει ξεκαθαρίσει από την αρχή τους σκοπούς του και βασίζεται σε ωραίες ξένες ταινίες που τις προσαρμόζει ανάλογα. Οι υπόλοιποι αντιμετωπίζουν τους τηλεθεατές τους σαν κρατούμενους σε τιμωρία. Κόβουν τις κανονικές σειρές και αρχίζει η παρέλαση των σκυλάδικων που έχουν τσάμπα λόγω διαφήμισης κλπ κλπ. Αν νομίζουν στα κανάλια πως αυτοί είναι οι έξυπνοι και οι άλλοι, οι τηλεθεατές, είναι οι βλάκες γελοιούνται και πλανώνται πλάνην οικτράν. Ίσα ίσα το χουμε ξαναπεί αυτό πως σε τέτοιες εποχές ο κόσμος του θεάματος -τηλεόραση- θα όφειλε να χει σταθεί στο ύψος των περιστάσεων…
Μ΄ αυτά και μ΄αυτά όμως φτάσαμε στο φινάλε και του 2010 που δεν ήταν και ο καλύτερος χρόνος που είχε εμφανιστεί στον ορίζοντα. Για να πούμε και την αλήθεια δεν ξέρω για κάθε έναν σας ξεχωριστά αλλά για όλον τον πλανήτη σίγουρα -άσε πια την οικονομία της Ελλάδος- και μια και μέσα σ΄ όλους τους άλλους το 2010 αποχαιρετήσαμε τον Γιάννη Δαλιανίδη να κλείσουμε μ' έναν στίχο δικό του από το φινάλε του «Ραντεβού στον αέρα», «φεύγουν τα χρόνια όλα αλλάζουν όλα, μόνο η αγάπη μένει μεσ΄ την καρδιά…»…
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!...
