Φαντάζομαι πολλοί από τους αναγνώστες αυτής της στήλης- αν υποθέσουμε ότι υπάρχει τέτοιο είδος…- θα έχουν δει τους πιο τρελούς τρελούς παραγωγούς (the producers) του Μελ Μπρουκς, θα θυμούνται πως το βασικό θέμα της ταινίας, η κομπίνα δηλαδή που ετοιμάζουνε οι απατεώνες παραγωγοί, είναι που φτιάχνουν μια θεατρική παράσταση και πουλάνε πολύ περισσότερους πόντους απ΄ όσους διαθέτει η ταινία, ελπίζοντας πως το έργο θα κατέβει από την πρώτη βραδιά. Δεν θα΄ χουν να δώσουν σε κανέναν τίποτα από ποσοστά και από κέρδη και θα τα κρατήσουν όλα για λογαριασμό τους!!! Θα μου πείτε βέβαια είναι δυνατόν να συμβεί κάτι τέτοιο στην πραγματικότητα; Κι όμως!!!
Ο αγαπημένος όλων Θανάσης Βέγγος που έφυγε μετά από 5μηνη σκληρή μάχη με τον θάνατο, σαν ηθοποιός, σαν μύθος, σαν σταρ, σαν τύπος, σαν φιγούρα, σαν σκηνοθέτης επίσης ήταν μοναδική περίπτωση, αλλά σαν παραγωγός ήταν καταστροφικός για τον ίδιο του τον εαυτό. Ο Θανάσης Βέγγος τα χρόνια του 60 ήθελε να φτιάχνει τις ταινίες όπως ο ίδιος ήθελε, έφτιαξε την εταιρεία παραγωγής «ΘΒ ταινίες γέλιου» και στην προσπάθειά του να γίνει η ταινία όσο το δυνατόν καλύτερη, έφτασε να πουλάει παραπάνω πόντους ακόμη και 120% επί της ταινίας. Μόνο που αντίθετα με τους «producers» οι ταινίες του έσπαγαν τα ταμεία και ήδη βρισκόταν πάντα υπερχρεωμένος. Απίστευτο; Κι όμως…
Σαν παραγωγός-επιχειρηματίας ήταν καταστροφικός για τον εαυτό του, αλλά σαν παραγωγός με θέση και άποψη μοναδικός μιας και απ΄ αυτές τις ταινίες στην ουσία τελειοποίησε την κινηματογραφική φιγούρα και τον μύθο του και ειδικά τις ταινίες με τον πράκτορα ΘΒ-000…
Δεν μ΄ αρέσει να μπερδεύω τα αμπέρδευτα, άλλο η δουλειά, άλλο η τέχνη και άλλο η προσωπική ζωή. Ένας σπουδαίος καλλιτέχνης μπορεί να είναι κάθαρμα και ένας μέτριος πολύ καλό παιδί…
Ο Θανάσης Βέγγος όμως σε όλα ακουμπούσε την τελειότητα σαν καλλιτέχνης, σαν σταρ, σαν οικογενειάρχης, σαν σύζυγος, σαν πατέρας και πάνω απ΄ όλα μας αφήνει ένα σπουδαίο μάθημα – πολύ χρήσιμο στις μέρες μας- πως αν σεβαστείς το κοινό και του φερθείς όπως πρέπει, τότε και το κοινό θα σε σεβαστεί και δεν θα προσπαθήσει με κανένα τρόπο να «διαρρήξει» την προσωπική και την οικογενειακή σου ηρεμία. Άλλο η δουλειά και άλλο η ζωή. Αρκεί βέβαια να λες αλήθεια και ο κόσμος το πιάνει…
Καλό ταξίδι καλέ μου άνθρωπε…
