Αυτό τον καιρό διαβάζω ένα βιβλίο που λέγεται «Η αύρα της Σανέλ». Είναι, ας πούμε, αυτοβιογραφικό της Κοκό Σανέλ και βασίζεται σε εκμυστηρεύσεις αυτοβιογραφικού χαρακτήρα που έκανε σ' ένα φίλο της διπλωμάτη από το 1947 μέχρι το θάνατό της το 1971 και εκδόθηκαν απ' αυτόν μετά το θάνατό της. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Άγρα, κοντά 40 χρόνια μετά την πρώτη κυκλοφορία του, αλλά επειδή η Σανέλ είναι η Σανέλ και 40 και 80 και 400 χρόνια μετά, πάλι επίκαιρη θα είναι.
Αυτό που μου' χει κάνει περισσότερη εντύπωση, είναι η θέση της πάνω στη μόδα, δηλαδή ούτε λίγο ούτε πολύ λέει, ε, σιγά τώρα για μόδα μιλάμε, δε μιλάμε και για τέχνη. Η μόδα δεν είναι ούτε ζωγραφική, ούτε μουσική, ούτε γλυπτική, ούτε τίποτα. Μόδα είναι και οφείλει να πεθαίνει λίγο μετά που γεννιέται για να ζήσει το εμπόριο. Είναι απίστευτο να στο λέει αυτό η κορυφαία ιέρεια της μόδας και συγχρόνως η γυναίκα –μοναδική απ' όλους τους συναδέλφους της, άντρες και γυναίκες, που κατάφερε αυτό που ακριβώς ισχυρίζεται, να το έχει ακυρώσει με την ίδια της τη δουλειά. Χωρίς να είμαι και ειδικός περί μόδας πάντως, μπορώ να πω με σιγουριά πως όλες οι μεγάλες μόδες του 20ου αιώνα, από το «new look» του Dior μέχρι τον «σάκο» του Givenchy, και από το μίνι ως το μάξι, από την Mary Quant μέχρι τον Yves Saint Laurent, μπορεί να τα δεις ως κομμάτια εποχής. Όλα αυτά, μπορεί ενδεχομένως και μια κομψή γυναίκα να τα βάλει πάνω της ως κάτι διαφορετικό, αλλά το κλασικό ταγέρ Chanel, ούτε ξέρω πριν πόσες δεκαετίες φτιάχτηκε, αλλά θα υπάρχει ως κάτι μοντέρνο και συγχρόνως ως υπέρτατη έκφραση της κομψότητας μιας γυναίκας και μετά από 10 χρόνια από σήμερα.
Η μόδα έτσι κι αλλιώς, γεννιέται και πεθαίνει και η Σανέλ έχει δίκιο σ' αυτό που λέει, αλλά να που αυτή που το εκφράζει με τόσο θάρρος, είναι αυτή που το χει ακυρώσει. Οπότε, ο λόγος από το στόμα της έχει ιδιαίτερη σημασία. Φυσικά, είναι γνωστό, πως όποιος προσπαθεί να είναι μέσα στη μόδα καταλήγει να τρέχει απλώς από πίσω της, χωρίς ποτέ να την φτάνει. Και το πιο σημαντικό είναι η προσωπικότητα ενός ανθρώπου, και το κατά πόσο μπορεί να υπερασπιστεί, ακόμα και να επιβάλλει αυτό που πρεσβεύει σε κάθε τομέα, ακόμα και στο ντύσιμο, ακόμα και αν θεωρείται ντεμοντέ…
Για να γυρίσουμε όμως στο βιβλίο, αξίζει να διαβάσετε «Την αύρα της Σανέλ» γιατί είναι πραγματικά, πέρα από πολύ ευχάριστο στο διάβασμα, η αποκάλυψη μιας εξαιρετικής προσωπικότητας, και γιατί όχι, και ένα μάθημα απλής αλλά σοφής σκέψης πάνω στη ζωή, τον έρωτα, τους φίλους και πολλά άλλα…
Κατά τ' άλλα, το καλοκαίρι τελείωσε, όπως συνήθως τελειώνουν τα καλοκαίρια πολύ γρήγορα, και συνήθως και άδοξα, και έρχεται και ένας χειμώνας που όλοι λένε, πως θα είναι δύσκολος. Εμείς, έτσι κι αλλιώς, χειμώνα-καλοκαίρι, ακόμα και μέσα σε τρελή περίοδο οικονομικής κρίσης είμαστε εδώ, με τα πιο βασικά που μπορεί να ζητήσει ένας άνθρωπος: HOME, FOOD…