Νομίζω δεν υπάρχει άλλο προηγούμενο σε εκλογές παγκοσμίως και όχι βέβαια μόνο στην Ελλάδα, τα πάντα έχουν μια διαφορετική χροιά, μια διαφορετική εσάνς αν θέλετε… Όπου η πόλωση ενδεχομένως και η μισαλλοδοξία να πηγαίνουν χέρι-χέρι και εντελώς ισότιμα με την απόλυτη αναισθησία…
Κόμματα, παραφυάδες κομμάτων, διαμαρτυρόμενοι -λαός και καθολικοί αλλά όχι και καθολικοί…- που κάνουν άλλα κόμματα, η δεξιά χωρισμένη σε 4 κόμματα, το ΠΑΣΟΚ σε 2, η αριστερά σε 3 και όλοι βέβαια να μαλώνουν μεταξύ τους και ένας κόσμος, μετά από δύο χρόνια ταλαιπωρίας, που μισεί τους μνημονιακούς, αλλά είναι υπέρ του μνημονίου (!!!) που μετακινείται από το ένα κόμμα στο άλλο, αλλά στην πραγματικότητα εκφράζει και τα πιο συντηρητικά του ένστικτα, με την πιο άκρα των άκρων ακροδεξιά να ετοιμάζεται να μπει στη Βουλή, σε μια κατάσταση όπου απ΄ ότι φαίνεται ακόμα και αν όλοι οι μνημονιακοί απ΄ τη μία και όλοι οι αντιμνημονιακοί από την άλλη, αν κάνανε κυβέρνηση πάλι δεν θα είχανε πλειοψηφία !!! Αυτά βέβαια, τα λένε τα γκάλοπ τα οποία τους τελευταίους 4 μήνες πρέπει να έχουν τρελάνει όλους τους «εκλογοαναλυτές» κλπ, κλπ μιας και τα ποσοστά ανεβοκατεβαίνουν σε τρελές καταστάσεις. Για την ακρίβεια, αν όλα γίνουν όπως δείχνουν τα γκάλοπ, μπορεί να έχει 10 ή και 12 κόμματα η Βουλή. Κάτι πρωτοφανές σ΄ αυτή τη χώρα, αν εξαιρέσεις κάποιες περιπτώσεις μετά τον πόλεμο όπου και τότε γινόταν το σώσε…
Το τι θα γίνει βέβαια στις εκλογές θα το ξέρουμε μόνο όταν μετρηθεί και η τελευταία ψήφος το απόγευμα της Δευτέρας και από κει και πέρα έχει ο θεός…
Αυτό που δεν έχω καταλάβει σύμφωνα τουλάχιστον μ΄ αυτά που μου λένε και μου υποδεικνύουν τα κόμματα και μάλιστα με το δάχτυλο προτεταμένο και σε αυστηρό τόνο, είναι τελικά τι γίνεται; Να ψηφίσω υπό το κράτος της οργής ή να μην ψηφίσω υπό το κράτος της οργής; Και αν έχω οργή πως ακριβώς θα την εκδηλώσω; Να τιμωρήσω αυτούς που μας φέρανε μέχρι εδώ ή να ξεχάσω το τι έχει συμβεί και να κοιτάξω το αύριο; Γιατί και αυτό το άκουσα από την κ. Γεννηματά, ότι δηλαδή πρέπει να ξεχάσω τι έχει συμβεί και να κοιτάξω το αύριο. Βέβαια, εκείνος που έχει πει τα έθνη χωρίς μνήμη είναι καταδικασμένα στην καταστροφή, μάλλον δεν θα ήξερε τι έλεγε ε;...
Θέλω κυβέρνηση ή δεν θέλω κυβέρνηση; Θέλω κυβέρνηση με όσους με φέρανε σ΄ αυτό το χάλι ή να ψηφίσω τους άλλους που δεν με φέρανε σ΄ αυτό το χάλι, αλλά πολλοί απ΄ αυτούς είναι ένα χάλι από μόνοι τους; Ας μου εξηγήσει κάποιος τι πρέπει να κάνω κι εγώ θα το κάνω, αλλά ας έχει λίγη λογική αυτό που θα μου προτείνουν. Μια συγγνώμη πάντως ουσιαστική δεν έχω ακούσει μέχρι τώρα κι εγώ είμαι συντηρητικός άνθρωπος, θέλω να συντηρήσω το ελάχιστο της καθημερινής μου διαβίωσης…
Υπάρχει εκείνη η ωραία φράση που έλεγε πως τα πράγματα για να μείνουν ίδια πρέπει να αλλάζουν συνεχώς, αλλά βέβαια στην Ελλάδα αυτό δεν ισχύει, τουλάχιστον όσον αφορά τους μηχανισμούς των κομμάτων, μιας και δεν δίνουν καν την εντύπωση, μια απλή επίφαση ότι ανανεώθηκαν, μιας και δεν αλλάζουν ούτε καν τα πρόσωπα στη βιτρίνα τους, οπότε αισθάνεσαι ότι βλέπεις το ίδιο έργο με τα ίδια πρόσωπα και απίστευτα κακοπαιγμένο…
Από την άλλη, υπάρχει μια τρελή πόλωση, αλλά υπάρχει και μια απίστευτη αναισθησία από τον κόσμο. Παθιάζονται, αλλά είναι και λίγο στο σορολόπ το όλο πράγμα…
Γιατί δεν είναι προεκλογική περίοδος αυτή που ζούμε ε;...
Για να είμαι ειλικρινής, ως ψηφοφόρος αισθάνομαι απίστευτα παγιδευμένος από ένα πολιτικό σύστημα το οποίο εξακολουθεί να κρατά τα ηνία και σου επιβάλλει να συνεχίσεις κι εσύ να ζεις εμπλεκόμενος σ΄ αυτά, ενώ τριγύρω έχουν αλλάξει τα πάντα και όχι μόνο στην Ελλάδα, ενώ όλοι μας έχουμε προχωρήσει πολύ πιο πολύ απ΄ αυτούς που μας κυβερνούν, έχοντας ζήσει και 2 μάλλον… δύσκολα χρόνια…
Σε κάποιες περιπτώσεις εμφανίζεται κάποιος με ισχυρή προσωπικότητα και δίνει τη λύση. Αυτό φυσικά, δεν μπορεί να ισχύσει αυτή τη στιγμή απλώς γιατί δεν υπάρχει ανάλογη προσωπικότητα...
Από την άλλη όμως, υπάρχει και ένας ολόκληρος κόσμος που ψηφίζει, ο όποιος δεν ξέρω τελικά τι θέλει και πως ακριβώς το θέλει, θέλει να δώσει ένα χαστούκι να ξυπνήσουν μερικοί ή δεν θέλει να δώσει κανένα χαστούκι σε κανέναν και θέλει να έχει κάτι για το όποιο θα γκρινιάζει μετά;...
Κυριακή κοντή γιορτή κι εκεί θα δούμε απλώς τι θα γίνει και κατά πόσο αυτός ο λαός έχει τη μνήμη του χρυσόψαρου ή από την άλλη δεν έχει καμία μνήμη χρυσόψαρου, αλλά θέλει να τον εκφράζουν στη Βουλή αυτοί που πραγματικά τον εκφράζουν - οι οποίοι μπορεί να είναι και «καθάρματα»…
Κυριακή κόντη γιορτή στην κυριολεξία και τη Δευτέρα θα ξέρουμε τα πάντα, αλλά αν μετά γίνουν ή όχι δεύτερες εκλογές, δεν θέλω να δω αγανακτισμένους στο Σύνταγμα, ούτε κοψοχέρηδες γενικά, γιατί αρκετά μ΄ αυτό το αστείο. Η Βουλή δεν μοιάζει παρά με τη μούρη αυτού που ψηφίζει… Οπότε περιμένω αυτά τα αποτελέσματα κι εκεί θα δούμε αν υπάρχει χαΐρι και προκοπή γι΄ αυτή τη χώρα, γι΄ αυτούς που την κατοικούν…
