Κανονικά, ήθελα να γράψω σήμερα, ως συνέχεια από το προηγούμενο σημείωμά μου, για τα καινούργια ελληνικά σήριαλ κλπ. κλπ., αλλά το αφήνω για λίγο αργότερα, πρώτον, για να περάσουν 4-5 επεισόδια και να έχω πιο ολοκληρωμένη εικόνα και, δεύτερον, για να γράψω για άλλη μια φορά ΚΑΙ ΕΔΩ ένα συγκεκριμένο θέμα που με καίει!!!...
Αντιπαθώ, δηλαδή δεν αντιπαθώ, σιχαίνομαι σαν τις καλές μου πράξεις, που δεν είναι και πάρα πολλές, όλους τους σκυλόφιλους –δεν λέω ζωόφιλους, γιατί όλοι αυτοί δεν είναι ζωόφιλοι, σκυλόφιλοι είναι μόνο και αυτό για διαφημιστικούς λόγους του εαυτού τους. Ζωόφιλος είναι κάποιος που αγαπάει όλα τα ζώα, από την κόμπρα μέχρι την κότα και από το πούμα και τη μαύρη αράχνη μέχρι τον πιγκουίνο και το ψάρι κλόουν!!! Αυτοί είναι οι ζωόφιλοι που δεν διστάζουν να προσφέρουν την αγάπη τους ακόμα και με κίνδυνο της ζωής τους σε κάθε ζώο αυτού του πλανήτη –ακόμα και στα ζώα τα όρθια…
Οι άλλοι είναι απλώς σκυλόφιλοι, μια και απ’ ό,τι διαπιστώνω τόσα χρόνια μόνο τα σκυλιά αγαπάνε –ούτε καν τα άντερά τους τα ίδια– και αυτό για διαφημιστικούς λόγους του εαυτού τους, γιατί προφανώς κάποιος τους είπε ότι το να αγαπάς τα σκυλιά είναι σημάδι ευαισθησίας. Χρησιμοποιούνται και κάτι βλακείες του στυλ «γνώρισα τους ανθρώπους και αγάπησα τα ζώα» –σκέψου τι παλιάνθρωποι είναι για να λένε τέτοια πράγματα και κυρίως τι μισάνθρωποι. Καμιά φορά κάνουν τη μεγάλη παραχώρηση να αγαπάνε και τις γάτες, αλλά πιο συχνά χωρίζονται σε στρατόπεδα σκυλοφιλικοί και γατοφιλικοί, σαν να λέμε Βουγιουκλάκη – Καρέζη…
Είναι να γελάς με όλους αυτούς που δηλώνουν, εκδηλώνουν και διαδηλώνουν τη «φιλοζωία» τους με διάφορους τρόπους, όπως, ας πούμε, με κάτι γελοία «καλλιστεία σκύλων», όπου κάνουν στα σκυλιά κάτι κομμώσεις και τους βάζουν κάτι ρούχα που είναι να τα λυπάσαι τα ζωντανά έτσι που είναι. Άσε που οι περισσότεροι από αυτούς που δηλώνουν φιλόζωοι –φιλόσκυλοι ή φιλόγατοι που λέγαμε– συγχρόνως μπορεί να είναι κυνηγοί ή να πηγαίνουν για ψάρεμα και πολλά άλλα τέτοιου είδους…
Προσωπικά, δεν είμαι καθόλου φιλόζωος, αλλά δεν μου αρέσει και να ενοχλώ τα ζώα. Τα ζώα στο χώρο τους και εγώ στον δικό μου. Δεν θα πήγαινα για κυνήγι ή για ψάρεμα ή για να καταστρέψω μια ζούγκλα, αλλά όταν βλέπω την αναίσθητη να αφήνει το κοπρόσκυλό της να κάνει την ανάγκη του –για να το πω ευγενικά– στο πεζοδρόμιο του σπιτιού μου και δεν κάνει κάτι για να το μαζέψει, μου έρχεται να της σπάσω το κεφάλι και αυτηνής και του κοπρόσκυλου. Γιατί κανένας δεν υποχρεούται ούτε να είναι φιλόζωος ούτε να ανέχεται τη φιλοζωία του καθενός όταν σαφέστατα τον ενοχλεί. Και αν όλοι αυτοί που παριστάνουν τους φιλόζωους δεν είναι παρά βρομιάρηδες, λυπάμαι αλλά δεν φταίω εγώ γι’ αυτό και θα έπρεπε η ίδια η πολιτεία, όπως ενδιαφέρεται για τα δικαιώματα των ζώων, να ενδιαφερθεί και για τα δικαιώματα των μη φιλόζωων που ταλαιπωρούνται από τα τερτίπια των φιλόζωων και των ζώων τους…
