Σε μπαρ που συχνάζουν μεγάλες παρέες υιοθετήθηκε από καιρό το δημοκρατικό σύστημα. Καθώς οι θαμώνες έρχονταν κατά ομάδες και έσπαγαν τα νεύρα του μπάρμαν παραγγέλνοντας ο καθένας ό,τι ήθελε, αποφασίστηκε να παίρνουν όλοι το ίδιο ποτό –ό,τι θα επέλεγε η πλειοψηφία. Αν στους πέντε οι τρεις ήθελαν Famous, Famous έπιναν όλοι. «Δεν θα κάθομαι εγώ να παιδεύομαι», έλεγε ο μπάρμαν και, καθώς το μαγαζί ήταν καλούτσικο για στέκι, επέβαλε το σύστημά του.
Έλα, όμως, που απόλυτη πλειοψηφία δεν σχηματιζόταν πάντοτε. Δέκα οι θαμώνες, τέσσερα τα Famous και από κει και μετά μια κακοφωνία, άλλος Old Fashioned, άλλος βότκα, άλλος τεκίλα. Ο μπάρμαν έγινε αυστηρότερος. Η κρίσιμη πλειοψηφία, είπε, θα είναι από τούδε το 40%. Τέσσερις στους δέκα θέλουν Famous, όλοι αυτό θα πιουν. Για να υπογραμμίσει τι εννοούσε, αποκαθήλωσε δύο καθρέφτες του Jim Beam και του Southern Comfort και ανάρτησε στη θέση τους πορτρέτα του Σημίτη και του Καραμανλή. Και δίπλα στην πινακίδα για την απαγόρευση κατανάλωσης οινοπνευματωδών από εφήβους έβαλε μια με τον εκλογικό νόμο.
Το κοινό, όμως, του την έσκασε. Καθώς πολλαπλασιάστηκαν τα διαθέσιμα ουίσκι και άρχισαν να διαδίδονται και κάτι μοχίτο και κοκτέιλ από κεφτέδες με δυόσμο, ούτε οι τέσσερις στους δέκα δεν συμφωνούσαν σε ένα ποτό. Και με άποψη, παρακαλώ. Φίλε μπάρμαν, είπαν, βλέπεις ότι οι προτιμήσεις διαφοροποιούνται πολύ, πρέπει να αρχίσεις να ανταποκρίνεσαι στις επιθυμίες μας.
Χτες που πέρασα ο μπάρμαν είχε βγάλει έναν ακόμη καθρέφτη. Τον πέτυχα την ώρα που κρεμούσε στη θέση του μια φωτογραφία του Παυλόπουλου. Έπιασα το νόημα. «Πόσο το πάμε το όριο, αφεντικό;» «Τριάντα τοις εκατό και, αν συνεχίσετε έτσι, θα κατέβω κι άλλο. Δεν θα διαλύσετε εσείς το σύστημα της μονοποτικής πλειοψηφίας, που στήριξε το μαγαζί και το νευρικό μου σύστημα».
Σωστό. Διαφοροποιείται το κοινό και θέλει πλέον να ανοίγουμε δέκα μπουκάλια για να φτιάχνουμε κοκτέιλ –ποτών ή πολιτικής; Όχι, παιδιά. Όπως είπε και ο μπάρμαν Προκόπης (απλή συνωνυμία): «Δεν πάει αυτή η δουλειά. Θα κατέβει το όριο. Και σιγά το κακό, δηλαδή. Μήπως επί εφτά χρόνια δεν σερβίριζα ό,τι ήθελα εγώ; Δεν θυμάμαι να πολυαντιδράσατε. Ούτε τα Τέμπη αποκλείατε ούτε είχανε έρθει οι πότες από την Κρήτη να κάνουν απόβαση»…
