Μία παλιότερη διαφήμιση του Cutty Sark παρουσίαζε άγνωστους άντρες που συνταξίδευαν σχεδόν κάθε μέρα με το τρένο καθ’ οδόν από το σπίτι στη δουλειά και αντίστροφα, χωρίς να έχουν ποτέ πιάσει κουβέντα. Μία μέρα ο ένας απ’ αυτούς συστήθηκε στους υπόλοιπους λέγοντας ότι ήταν η τελευταία του διαδρομή – συνταξιοδοτούνταν ή άλλαζε δουλειά, δεν θυμάμαι. Μετά την αποβίβασή του, οι υπόλοιποι συστήθηκαν μεταξύ τους και άρχισαν να συζητούν, για να «πέσει» το σλόγκαν: «which is the greatest distance?»
Σε ιντερνετικό φόρουμ είχα διαβάσει ένα θετικό σχόλιο για την ιδέα, συνοδευόμενο όμως από την επισήμανση πως το διαφημιζόμενο προϊόν τη διέψευδε. Το Cutty Sark, έλεγε ο σχολιαστής, είναι αλκοολούχο ποτό, άρα ουσία «ναρκωτική» (!) και συνεπώς εντελώς απρόσφορη για να ισχυριστεί κανείς ότι με αυτήν καλύπτει αποστάσεις ή χαίρεται την καθημερινότητα. Ο άνθρωπος πρέπει να ήταν βαθιά νυχτωμένος ή να είχε την εξαιρετική ικανότητα να τη βρίσκει με ανθρακούχο νερό, όπως λέγεται ότι συμβαίνει με την Τίνα και ένια άλλα μέλη της σημερινής μας κυβέρνησης. Στην Berry Brothers & Rudd (παραγωγό του Cutty Sark) και μόνον το άκουσμα της άποψης θα προκαλούσε φρίκη. Περιττό να διευκρινίσω ότι θα συμμεριζόμουν πλήρως τα αισθήματά τους.
Επειδή η ζωή πρωτοτυπεί περισσότερο από τις διαφημίσεις, το στόρι του Cutty Sark έγινε πραγματικότητα σε ισπανικό λεωφορείο- και δη στο 64 (όπως λέμε «είναι το εκατόν έξι;», όταν μπαίνουμε στο λεωφορείο χωρίς να έχουμε καλοδεί την πινακίδα). Εκεί δεν έγιναν ακριβώς συστάσεις, απλώς μία άγνωστη πλησίασε μία άλλη και της είπε με κάθε ευγένεια να κάνει ορμονικές εξετάσεις για ακρομεγαλία, έτσι για να σιγουρευτεί. Η άγνωστη σύμβουλος έγραψε μάλιστα σε ένα χαρτάκι ποιες ήταν οι εξετάσεις αυτές, το έδωσε στην συνεπιβάτη της με την υπόδειξη να τις κάνει το συντομότερο δυνατόν - και κατέβηκε. Η γυναίκα το κράτησε, υποβλήθηκε στις εξετάσεις, απεδείχθη ότι είχε πρόβλημα και, ναι, σώθηκε, ενώ μία πολύμηνη καθυστέρηση θα είχε πιθανώς αποβεί μοιραία.
Ευγνώμων η επιβάτης, αναζήτησε την άγνωστη σωτήρα της μέσω των εφημερίδων, όπου το θέμα προβλήθηκε ως εξαιρετικό περιστατικό συγκινητικής ανθρωπιάς – και η προστάτης άγγελος τελικά βρέθηκε: είναι μία ενδοκρινολόγος, που είπε στη Vanguardia ότι την ανησύχησαν τα χέρια της γυναίκας και, αφού αμφιταλαντεύτηκε αν έπρεπε να παρέμβει, αποφάσισε ότι η πιθανή σωτηρία της άγνωστης ήταν υπέρτερη κάθε «διακριτικότητας». Η γιατρός επέμεινε στην ανωνυμία της, συμφώνησε όμως να συναντηθεί με τη γυναίκα που διέσωσε μόλις το θέμα ξεχαστεί από τον τύπο.
Which is the distance; Η ενδοκρινολόγος του λεωφορείου, πάντως, την κάλυψε. Προφανώς πίνει Cutty Sark – ή cutty …άλλο, μάλλον όμως δεν περιορίζεται σε ανθρακούχο νερό. Αν η υπουργός Τίνα επισκεφθεί την Ισπανία, ας πάρει το λεωφορείο 64. Η ενδοκρινολόγος θα της εξηγήσει…
