Ομολογώ ότι μου την έσπασε λιγάκι όταν είπε ότι γεννάω την άλλη Κυριακή. Μετά από δύο εβδομάδων τρέξιμο στα Mothercare/ΛΗΤΩ/Lifetime/Laro/Κούρτη Junior/ELC/Imaginarioum/Το Παιγνίδι/Notos/Attica/ με λίγο σπάσιμο από ΚΤΕΟ στο Σταυρό Αγίας Παρασκευής–γιατί καλό είναι να έχεις τελειώσεις τις εκκρεμότητες πριν τη γέννα- νοιώθω πανέτοιμη (εξωτερικά). Έχω ρουχαλάκια 0-3, 3-6, σεντονάκια για καλάθι+λίκνο+κούνια, sudocrem, σετ περιποίησης μωρού, μπανάκι, σφουγγαράκι, πανάκια για το ρέψιμο, κουνουπιέρα (αλήθεια γιατί αυτό το κουνούπι του Δυτικού Νείλου δεν πετάει κάτω από τη Λάρισα; πού ξέρει ότι εκεί δεν έχει νερά;), μπουρνοζοπετσέτες, γαντάκια, σκουφάκια, και τρεις κουβερτούλες αγκαλιάς. Επίσης ξέθαψα το θήλαστρο (μετά τον δεύτερο μήνα όμως έ, να εγκατασταθεί πρώτα καλά ο θηλασμός) και έκανα ξεκαθάρισμα παιγνιδιών (ποια κρατάμε, ποια πετάμε, ποια χαρίζουμε). Έφτιαξα το βαλιτσάκι του μαιευτηρίου.
Κούρεψα καλά το σκύλο (όχι εγώ, η καταπληκτική Ναταλία που για να βρεις ελεύθερο ραντεβού κλείνεις τουλάχιστον δυο βδομάδες πριν), του έβαλα και αμπούλες και έδωσα οδηγίες για τον εξονυχιστικό καθαρισμό του σπιτιού.
Βάζω μια φορά τη μέρα purelan για να ετοιμάσω τις θηλές και κάθομαι τόπλες είκοσι λεπτά να στεγνώσει («σαν την …τσιτσιολίνα» έτσι μου είχε πει η μαία μου η Πέρμα) τρέχω για εβδομαδιαία NST και doppler και το βράδυ ξυπνάω τουλάχιστον πέντε φορές στριφογυρίζοντας σαν κολασμένη 180 μοίρες πολύ προσεχτικά.
Κι εκεί που πίστευα ότι θα μπω στο νοσοκομείο μεθαύριο Παρασκευή για να γεννήσω το Σάββατο, έρχεται η γνωμάτευση του Σταύρου Αθανασίου καταπέλτης σήμερα: μμμ, τα πας πολύ καλά, το μωρό μεγαλώνει συμμετρικά (υπάρχει διαβήτης κυήσεως στην μέση), μμμ, ας περιμένουμε να κλείσει και την 38η εβδομάδα!
Οκ, καλό για το μωρό. Εγώ μου λέτε τι θα κάνω όλες αυτές τις μέρες;
