Νοιώθω τύψεις που έχω να γράψω πέντε-έξι βδομάδες στο μπλογκ μου, αλλά όπως φάνηκε εκ του αποτελέσματος αυτές δεν ήταν τόσο πολλές ώστε ν’αναζητήσω διαδικτύωση στις διακοπές και να καλύψω το κενό.

Το έκανα μία μόνο φορά για ένα μισάωρο μεταξύ δύο αναχωρήσεων με τον εξής σκοπό: αγορές μέσω ίντερνετ.

Ο Δημήτρης περνάει μια έντονη φάση «ο Τόμας το τραινάκι». Αφού λοιπόν ο μπαμπάς του έκανε μια μικρή έρευνα αγοράς στην Αθήνα με πενιχρά αποτελέσματα για να βρει οποιονδήποτε από τους Lady, Emily, Henry, James, Murdock, Toby, Fearless Freddie, Molly, Jack, τον Harold το ελικόπτερο και τον Χοντροπατάτα  μου ήρθε η έμπνευση κατακέφαλα: θα τα βρούμε στο Ιντερνετ!

Ήταν ένα βράδυ Πέμπτης, μόλις είχαμε φτάσει με τον δίχρονο τραινάκια από το βουνό, μετά από μια εφτάωρη οδήγηση, είχε προηγηθεί ένα μπαράζ πλυντηρίων και τακτοποίησης πραγμάτων ξανά σε βαλίτσες και σάκους για να ξυπνήσουμε στις 5:30 το πρωί και να πάρουμε το πλοίο για το νησί. Ομολογώ πως οι αντιστάσεις ήταν μειωμένες αλλά μια μαμά συνήθως υπερεκτιμά τις δυνάμεις της.

Γρήγορο googl-άρισμα και η οθόνη γέμισε από τον Τόμας και τους φίλους του. Και μάλιστα με την μαγική λέξη sales δίπλα. Φυσικά δεν έχασα ευκαιρία να την πω (η ξεδιάντροπη) και στον μπαμπά του παιδιού μου που παρ ότι πήγε στα δυο-τρία γνωστά μας παiγνιδάδικα γύρισε με άδεια χέρια.

«Ξέρεις τι κάνεις;» με ρώτησε ανήσυχος.

«Φυσικά, άλλωστε το’χω ξανακάνει» ήρθε η απάντηση ενώ ταυτόχρονα μ ένα κλικ έστελνα στο basket τον ένα μετά τον άλλο τους φίλους τους Τόμας σε διάφορες εκδοχές: μινιατούρες, να μιλάνε, με μπαταρίες, χωρίς, κάτι βαγόνια που παίζαν και μουσική και ένα ωραίο σταθμό ανεφοδιασμού υγρών καυσίμων.

Register, κάρτα και φύγαμε. Ένα προβληματάκι με τον οικογενειακό εκτυπωτή για το χαρτί της απόδειξης το έλυσε υπομονετικά ο Στέλιος και τέλος.

Μετά πέρασαν πολλές βδομάδες χωρίς ίντερνετ.

Μια μικρή ανησυχία όμως μ έτρωγε όποτε θυμόμουν την πιο βιαστική αγορά μου στο διαδίκτυο.  Γιατί οι τιμές ήταν σε δολλάρια αφού –όπως θυμάμαι βέβαια- το ηλεκτρονικό παιγνιδάδικο ήταν στο Ηνωμένο Βασίλειο;

Ελα, ντε. Γιατί;

Η απάντηση ήρθε χθες το βράδυ που ανοίξαμε το κουτί για να τσεκάρουμε τον θησαυρό.

Γιατί ψωνίσαμε Τόμας μέσω …Οκλαχόμα! Αποτέλεσμα: 155,34 το κόστος των παιγνιδιών, 167,00 το shipping.

ΥΓ Συνήθως αυτοί που μπλογκάρουν έχουν τις απαντήσεις, αν δεν πειράζει ενίοτε να αλλάζουμε ρόλους, όποιος γονιός-θύμα , συγνώμη,  φαν ήθελα να πω, του Τόμας, έχει ανακαλύψει που πωλούνται αρκετοί από δαύτους και τους φίλους του στην Αθήνα, ας μου στείλει την διεύθυνση.