 |
Συγγνώμη, αλλά δε μ' ενδιαφέρει η κλοπή ενός Πικάσο από την Εθνική Πινακοθήκη. Διότι η ζωγραφική αποτελεί μεγάλον καημό για τις αντιλήψεις μου και αισθάνομαι ότι βιώσαμε ακόμη ένα τουρλουμπούκι. Στο βίντεο των ειδήσεων ήταν ευδιάκριτο ένα φαρδύ τζαμωτό άνοιγμα που άνοιγε πανεύκολα, το κόλπο να κλείνει ο συναγερμός, επειδή οι φύλακες εκτιμούν ότι χάλασε, βρίσκεται στα έργα «κλοπής» του εμπορικού σινεμά από την εποχή του πρωτοπόρου Μελιές, ο φύλακας που κυνηγάει τον κλέφτη και δεν τον πιάνει, επειδή δεν ξημεροβραδιάζεται στα γυμναστήρια, είναι επίσης πασίγνωστο. Επιπλέον, ένας προσεκτικός (στις διαπιστώσεις) υπουργός Προστασίας του Πολίτη μας πληροφορεί ότι τα μέτρα ασφαλείας έπασχαν, πάσχουν και θα πάσχουν, ο επί του Πολιτισμού υπουργός δεν είναι μόνον αθώος, αλλά και κλινικώς βωβός, άλλος υπηρεσιακός παράγων δε φάνηκε. Απλώς συγκινούμαι που η χώρα μας αρχίζει, λόγω κρίσης, να μπαίνει στη συλλογιστική της μαφίας των κλοπιμαίων, δηλαδή οι λήσταρχοι σκέφτονται: «Αυτή είναι μια χώρα που κάνει οικονομίες και ταυτόχρονα παίζει τζαμπαμαγκιές. Ευκαιρία να ξαφρίσουμε τα μουσεία, τις αποθήκες, τις πινακοθήκες, τα άλλα τους μουσεία, τους αρχαιολογικούς θησαυρούς. Αυτοί είναι σε πόλεμο μεταξύ τους, όπως ήταν και το Ιράκ, το Αφγανιστάν και άλλες προοδευτικές χώρες. Επειδή αισθάνονται Δύση, κανένας δε θα τολμήσει να σφραγίσει αίθουσες μουσείων με τιμαλφή και μνημειακά σύνολα με πλάκες χάλυβα, αδιαπέραστες και καλά συντηρημένες, δε θα μειώσουν τα εκθέματα, δε θα φερθούν όπως στα χρόνια του πολέμου 1940/41, όταν έκρυψαν και έθαψαν τις αρχαιότητές τους για να γλιτώσουν από την ακρίδα της Κατοχής. Νομίζουν, ως γνήσιοι νεοέλληνες, ότι σε δύο ή τρία χρόνια θα ξαναρχίσουν να απεργούν ζητώντας αυξήσεις».
Συμπεραίνω ότι μας έχει κλαπεί το ηθικό. Και αυτήν την κλοπή τη θεωρώ εθνική απώλεια. Αυτή η κλοπή ήτανε ταμάμ για να σοβαρευτούμε και να επανεξετάσουμε όλους τους καταλόγους των αποθηκών μας με πολύτιμα εκθέματα αλλά και «ασήμαντες αρχαιότητες», διότι θεωρώ σίγουρο πως, αν πράτταμε το ίδιο στις στρατιωτικές αποθήκες και στις δήθεν χρεώσεις πάνω στα κεφάλια των χρεωμένων, θα βγάζαμε τεράστια ελλείμματα. Και στο στρατό, όλοι ξέρουμε τη ματαιότητα της χρέωσης ενώπιον απολυτηρίου. Αλλά ένας κατάλογος αρχαιολογικής αποθήκης χρειάζεται άλλες φροντίδες. Λέμε τώρα.
Ηρθε η ώρα να μειώσουμε τον ανοιχτό ορίζοντα στον εθνικό μας πλούτο, και αναφέρομαι σε αρχεία, πολύτιμα ενθυμήματα, τα εξαγόμενα της αρχαιολογικής επιστήμης, αλλα και τις αποθήκες τροφίμων και ειδών καθαριότητας σε κουζίνες κοινωφελών ιδρυμάτων, νοσοκομείων, φυλακών και δημοσίων, γενικά, χώρων. Κλάπηκε ένας Μοντριαν κι ένας Πικάσο, σημαίνει ότι μισός τενεκές φέτα σε δημόσια αποθήκη είναι τελείως αδέσποτος και αφύλακτος. Θεωρήστε με χυδαίον και υπερβολικόν. Αυτό ακριβώς επιδιώκω…
