Ο γεροντισμός, τελευταίο στάδιο της πολιτικής ζωής
6.4.2012 - 2:18:03 PM
 |
Η θεωρία του «όλου ΠΑΣΟΚ» είναι μια νεορομαντική τρυφερή ιστορία, που έχει στόχο να υπενθυμίσει τη νεότητα των οπαδών του, όπου και όπως υπήρξε, ώστε να απολησμονηθούν οι παρακμιακές ρυτίδες και τα αντισοσιαλιστικά μπότοξ και να επιστρέψει η εικών του Ανδρέα Παπανδρέου, κεφάτου και καλοζωισμένου, που μάγευε τα πλήθη όσο κανείς εντεύθεν των Φραάτων. Αλλά το όλον ΠΑΣΟΚ σημαίνει και επιστροφή της πολιτικής ταχυδακτυλουργίας των δεκαετιών του ΄70 και του ΄80, με την οποία ο νυν πρόεδρος δεν είχε κάποια σχέση, εξ όσων γνωρίζω. Εξάλλου, ακόμη και εάν γίνεται επίκληση του όλου ΠΑΣΟΚ, είναι σπουδαίο να οριστεί η εποχή Αναφοράς: ήτον «όλον» το ΠΑΣΟΚ, όταν διέγραψε τις Μελίνες και τους Κωνσταντόπουλους; Οταν κατηγορήθηκε ο συμπαθής Χριστοδουλίδης για ανύπαρκτα έκτροπα; Οταν έμεναν στο ράφι οι ηρωικοί νοσταλγοί του ΠΑΚ; Οταν πάλευε ο λαός με τα τελάρα και βάφτιζε ελληνικά τα καλαμπόκια; Ή όταν έσουρνε η «Αυριανή» στον Χατζιδάκι τα μύρια σκοτεινά; Ακόμη και η νοσταλγία έχει τα όριά της, αγαπητέ, και πέραν της νοσταλγίας υπάρχουν ίσαμε μισό εκατομμύριο ανήξεροι ή επιλήσμονες εκείνης της τάχα ακμής, που επιθυμούν να ενταχθούν σήμερα στο κόμμα σου, αλλά, ενώ βαδίζουν προς εσέ, ακούν ένα βογκητό. Ο Διγενής ψυχομαχεί κι η γης τονε τρομάζει. Κάτι σαν ελευθέρα επιστροφή του Παναγιωτακόπουλου, δηλαδή.
