Ο Πύρρος Δήμας, τετράκις ολυμπιονίκης, πρώτος στο ψηφοδέλτιο επικρατείας του ΠΑΣΟΚ, η αυστηρή μορφή ενός δικαστή που υπηρετεί ευόρκως στο αντίστοιχο ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας. Τα κόμματα του κυβερνητισμού «εκφράζονται» με πρόσωπα στα οποία φορτώνουν ένα συμβολισμό. Χωρίς να έχει να κάνει με τα πρόσωπα, δεν μπορώ να αντισταθώ στον πειρασμό να ωθήσω στα άκρα αυτήν την ιστορία των πολιτικών συμβόλων.

Πίσω από την ουράνια ηρεμία και ενδεχομένως απλότητα του βλέμματος του Πύρρου Δήμα, δεν υπάρχει Ελληνας που να μην αναθυμάται πως κάποιος τον προπονούσε και την ώρα της αγωνίας του ζητούσε με έντονο πάθος να μείνει κάτω από την μπάρα. Ηταν βέβαια ο Ιακώβου, που δημιούργησε την ομάδα άρσης βαρών υπό επίσημη κάλυψη και σε μερικές εβδομάδες χάθηκε το σύμπαν πίσω από κάτι κουτιά από την Κίνα, με παράδοξα χαπάκια και ουσίες, που είχαν κατά λάθος αποδέκτες τα παιδιά που γέμιζαν την πατρίδα με υπερηφάνεια. Κολλητά με κάτι τροχαία πρωτοκλασάτων αθλητών και το διασυρμό μιας εικοσαετούς προσπάθειας που τραβάει από τα χρόνια της Βαρκελώνης, μαζί με την ηθελημένη απόσυρση του Πύρρου σε μια ήρεμη ζωή στις πλαγιές του Ολύμπου, φάνηκε να σηματοδότησαν την εκ των άνω απόφαση να αφήσουμε τον πολύ συμβολισμό και να κοιτάξουμε τα ερείπια ολόγυρά μας. Πέρα και πίσω από έναν επινοητικό, βασανισμένο, ιστορικά αδικημένο, μελαγχολικό και εντούτοις γλεντζέ λαό, άλλαξε το πουκάμισό του, όπως ενός φιδιού, και παρατήθηκε, πλουμιστό στις ερημιές. Τα κενά καλύφθηκαν από απίστευτες ιστορίες για ανθρώπους που ήταν όλα αυτά, αλλά έτρωγαν συντάξεις που δεν τους ανήκαν, οδηγούσαν δήθεν τυφλοί τα ταξί τους και κανένας δεν τήρησε σχέδιο σε πολεοδομία. Το τελευταίο που επιθυμεί, κατά τη γνώμη μου, αυτός ο λαός, είναι να ανακατευτεί με ψευδοπροβλήματα ηθικής ή με ψευδοηθικά προβλήματα. Τόσο ο ήρωας, ο δικός μας Πύρρος, που σήκωσε τα βάρη του επί μία ινδικτιώνα, δεν κολλάει πουθενά με τα οικονομικά βάρη που σηκώνουν απροετοίμαστοι Γραικοί, όσο και η άλλη, η νεοδημοκρατική εκδοχή, να αποδώσει στην αυστηρή αγέλαστη φωτογραφία ενός ικανού δικαστή μηνύματα ότι εφεξής έστι δίκης οφθαλμός. Αυτά είναι συμβολισμοί που επιτείνουν τη λαϊκή αγωνία. Υπέροχος συμβολισμός, με θαυμάσιες αντιδράσεις του κοινού, είναι να συνάξεις με προσεκτικό μέτρημα όλα τα δημόσια μισθά πάνω από τρία χιλιάρικα και να τα κόψεις τουζλαμά ψιλοκομμένο, σταματώντας να μειώνεις τους μισθούς κάτω από χιλιάρικο. Αυτό μετράει για την αισιοδοξία του κόσμου παραπάνω από τον Πύρρο ως σύμβολο και το δικαστή ως φόβητρο. Αλλά όσο περνούν αυτές οι αστόχαστες, ταχύτατα εξελισσόμενες προεκλογικές ημέρες, τόσο καταλήγω στο πρόχειρο συμπέρασμα ότι δεν έχει απλώς πίσω η αχλάδα την ουρά, παρά πως η αχλάδα έχει αποκτήσει μια επιμήκη φολιδωτή απόληξη που θυμίζει ουρά από κροκόδειλο…

Δημοσίευση: agelioforos.gr