Ακόμη και η φήμη ξεφτίζει. Αναφέρομαι στη φήμη όπως
διάδοση και όχι στη φήμη όπως
διασημότητα.
Για τη δεύτερη το ξέρουμε πως είναι ένα τἐρας που θέλει τροφή, και σαν πάψεις να την ταΐζεις ψοφάει άδοξα. Αλλά η πρώτη βρίσκει πάντα εύπιστους, και μεταδίδεται και μεταλλάσσεται ωσάν τον ιο της ινφλουένζης.
Πριν από δυο μήνες πρωτάκουσα για την
ληστεία με τα καλάσνικοφ. Μπήκαν, λέει σε στην ψαροταβέρνα Κουρσάρος στη Δροσιά οπλισμένοι με καλάσνικοφ και τους κλέψανε τα πάντα, χρήματα και τιμαλφή. Όταν στραβοκοίταξα αυτόν που μου το είπε, με διαβεβαίωσε ότι όντως είχε γίνει το σκηνικό. Κι είναι και παράγων της δημοσιογραφίας.
Μετά από λίγο καιρό οι ληστές, ή μάλλον η ληστεία, είχε μετακομίσει στο Αμπρεβουάρ του Κολωνακίου. Πάλι με καλάσνικοφ. Μάλιστα η φημολογία είχε γίνει τόσο έντονη (διαστάσεις
πανδημίας, θα έλεγα) που υπήρξε διάψευση στην
Καθημερινή.
Μετά από λίγο καιρό οι ληστές, ή μάλλον η ληστεία, είχε μετακομίσει στο Μπλου Πάιν της Κηφησιάς. Πάλι με καλάσνικοφ. Πια είχαμε φτάσει σε
ανοσία αγέλης, και ουδείς ασχολήθηκε.
Τώρα πια οι ληστές με τα καλάσνικοφ χτυπήσανε σε ταβέρνα στο Σοφικό. Αυτό είναι σαφής υποβάθμιση για τους ληστές. Για την ταβέρνα δεν είμαι σίγουρος. Αν πάντως θέλουνε να κάνουν διάψευση, ευχαρίστως να τους γνωρίσω μερικούς δημοσιογράφους που ξέρω.
