Κολλητσιάνοι και στρομπίλια

Εκτέλεση

Οι κολλητσιάνοι είναι θαλάσσιες ανεμώνες με λεπτά κυλινδρικά φύλλα, σαν χοντρός φιδές. Ζούνε κολλημένοι σε πέτρες ή βράχια, και τους ξεκολλάτε μ’ ένα μαχαίρι από τη βάση τους. Προσοχή όμως: Αν κοπούν τα φυλλαράκια τους και κολλήσουν στο γυμνό κορμί σας, τσούζουν για 2-3 μέρες. Καλύτερα να παίρνετε αυτούς που είναι κολλημένοι σε μικρές πέτρες: βγάζετε την πέτρα από το νερό, ξεκολλάτε τον κολλητσιάνο και τον βάζετε σ’ ένα σακούλι.
Άμα μαζέψετε αρκετούς, τους πλένετε καλά με 2-3 νερά, τους στραγγίζετε, τους αλευρώνετε, και τους τηγανίζετε σε λάδι. Η γεύση τους είναι εξαίσια, λες και τρως όλη τη δροσιά της θάλασσας.
 
Τα στρομπίλια είναι τα σαλιγκαράκια που βρίσκετε στα βράχια του γιαλού. Οι ερασιτέχνες ψαράδες τα χρησιμοποιούν για δόλωμα, τρώγονται όμως και είναι νόστιμα. Σ’ ένα ζωμό καμωμένο από νερό, μπόλικο πιπέρι, κρασί, και λίγο μαϊντανό, ρίχνετε τα στρομπίλια να πάρουν μια βράση και μόνο. Τα σερβίρετε σ’ ένα πιάτο, και στη μέση του έχετε στήσει ένα φελλό με μπηγμένες καρφίτσες. Ο καθένας παίρνει μια καρφίτσα, για να βγάλει το σαλιγκάρι από το κέλυφός του, και το τρώει. Μην τρομάζετε, είναι νόστιμα και καθαρά.

(από το: 1988 πρωτότυπος ημεροδείκτης με 209 συνταγές οι πιο πολλές εύκολες και συχνά διαιτητικές, επιμέλεια Λένα Σαββίδη, Ερμής, 1987)