Άγριο συκαλάκι του κουταλιού
Το συκαλάκι. Με σύκα αρσενικά, τους ορνούς, που δεν ωριμάζουν ποτέ και δεν τρώγονται. Η χαρακτηριστική μυρωδιά του ορνού μαζί με το γαρυφαλλάκι και το ψημένο αμύγδαλο. Σήμερα, σε όλα τα νησιά αλλά και στις παλιές αυλές της Αθήνας, υπάρχουν άγριες συκιές γεμάτες από τέτοια συκαλάκια. Αξιοποιήστε τα, θα αποζημιωθείτε με το παραπάνω!
φωτό: Δημήτρης Καρτέρης
Υλικά
50 ορνοί
1 πρέζα αλάτι
νεραντζόφυλλα
γαρύφαλλα
1 κομμάτι γαλαζόπετρα στο μέγεθος φουντουκιού (προαιρετικά)
1 χούφτα αμύγδαλα ασπρισμένα και καβουρντισμένα (προαιρετικά)
Για το σιρόπι:
1 κιλό ζάχαρη
½ κιλό νερό
τον χυμό από 1 λεμόνι ή 1 κ.κ. ξινό (κιτρικό οξύ)
Εκτέλεση
Πλένουμε τους ορνούς καλά με δροσερό νερό και τους στραγγίζουμε. Τους ξεφλουδίζουμε. Τρυπάμε τη βάση τους με ένα καρφί (ειδικό εργαλείο σαν πένα) και τα ζεματάμε σε μια μεγάλη κατσαρόλα με βραστό νερό, μπόλικα νεραντζόφυλλα και τη γαλαζόπετρα για 5-10 λεπτά. Χύνουμε το νερό και επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία 3-4 φορές. Κατεβάζουμε από τη φωτιά και αφήνουμε τους ορνούς μέσα στο νερό να κρυώσουν. Τους σουρώνουμε και τους στύβουμε με τα χέρια έναν έναν για να βγει όλο το νερό. Τους ρίχνουμε μέσα στο ζεστό σιρόπι και τους αφήνουμε για 12 ώρες να βγάλουν τα υγρά τους. Τους βγάζουμε προσεκτικά και τους ακουμπάμε όρθιους σε στεγνή πετσέτα. Δένουμε ξανά το σιρόπι και ξαναρίχνουμε τους ορνούς. Προσθέτουμε τα γαρύφαλλα και τα αμύγδαλα ανοιγμένα στη μέση. Μόλις κρυώσουν λίγο τα βάζουμε σε αποστειρωμένες γυάλες. Για να κάνουμε το σιρόπι, βράζουμε τη ζάχαρη με το νερό και το αλάτι Μόλις αρχίσει να δένει, ύστερα από 8-10 λεπτά, προσθέτουμε το λεμόνι ή το ξινό.
• Μια πρέζα αλάτι εμποδίζει το σιρόπι να ζαχαρώσει. Αυτό ισχύει για όλα τα γλυκά του κουταλιού. Η γαλαζόπετρα (περιέχει χαλκό) και ζωντανεύει το χρώμα του γλυκού.