Δηλώνω με παρρησία ότι ανήκω στους φαν της σειράς «Gossip Girl». Όχι επειδή με αγγίζει ηλικιακά η παρέα των εφήβων που ζει στην ανατολική άνω πλευρά του Μανχάταν. Ούτε επειδή έχω κόλλημα με τη high society της Νέας Υόρκης. Αλλά, όπως και να το κάνουμε, τα παιδιά που πάνε στο ακριβό κολέγιο της πόλης έχουν και πλούσια γκαρνταρόμπα. Έτσι, φτάνουμε στο συμπέρασμα ότι το «Gossip Girl» κατάφερε να χτυπήσει το «Sex & the City». Το στυλ της Σερίνα Βαν Ντερ Γούντσεν βάζει τρικλοποδιά στα τακούνια της Κάρι Μπράντσο. Η μικρή είναι cool, με χαμηλές μπότες και μίνι φούστα.
Εδώ λοιπόν είναι η αδυναμία μου: Ρούχα, τσάντες, παπούτσια και πάθος για τη μόδα από τη μικρή Τζένι Χάμφρεϊ, η οποία δεν είναι πλούσια, αλλά ο ροκάς μπαμπάς έχει τον τρόπο του να πληρώνει για εκείνη και τον αδελφό της Νταν τα δεκάδες χιλιάδες δολάρια δίδακτρα, ώστε τα παιδιά του να έχουν μια ευκαιρία παραπάνω στη γνώση.
Λατρεύω αυτές τις κατανομές κοινωνικών ρόλων μέσα στα τηλεοπτικά σενάρια. Φτωχή μεν, στυλάτη δε. Ένας κοινωνικός αγώνας που η μικρή ξανθιά τον κερδίζει πόντο πόντο με το ταλέντο της να φτιάχνει τα φορέματά της και να τα ράβει στη ραπτομηχανή της.
Όμως η κλειστή κάστα των κακομαθημένων συμμαθητριών της δεν της αναγνωρίζει εύκολα το ταλέντο της. Η Τζένι έχει φαντασία, αλλά η Μπλερ Γούλντορφ και οι υπασπιστές της έχουν πέρλες από το Tiffany’s, τσάντες της Chanel, Burberry και γκαρνταρόμπα από τη Vera Wang και την Tory Burch.
Σκληρός ο κόσμος των πιτσιρικιών και ακόμα πιο ανελέητος των ιδιωτικών σχολείων. Αν δεν κυκλοφορήσεις με τις «σωστές» μπαλαρίνες, δεν έχεις πρόσκληση για έξοδο με τις «καλύτερες» της τάξης. Αν δεν έχεις εξοχικό στην Α’ Ζώνη της Εφορίας, δεν είσαι καλεσμένος στο πάρτι. Οι περιορισμοί συνεχίζονται και τα επεισόδια του «Gossip Girl» μετατρέπονται σε κάτι καλύτερο και από τηλεοπτικό σίριαλ. Γίνονται το νεανικό περιοδικό μόδας στη νέα του μορφή. Κάθε επεισόδιο είναι κι ένα editorial μόδας. Από αυτά που παράγει για τις σελίδες της η
TeenVogue και κάνει τα αγόρια και τα κορίτσια νευρικά, ανορεξικά, ανήσυχα πλάσματα. Που προσέχουν περισσότερο την απόχρωση του μανικιούρ και το συνδυασμό στις ρίγες της κολεγιακής μπλούζας, παρά τις επιδόσεις τους στα μαθήματα Ιστορίας και Γλώσσας. Που σημασία έχει ο τραπεζικός λογαριασμός του μπαμπά τους, η επιτυχία στο λίφτινγκ της μαμάς τους και οι χριστουγεννιάτικες διακοπές τους σε ένα νησί της Καραϊβικής ή του Ινδικού Ωκεανού.
Το «Gossip Girl» μπορεί να φαίνεται ένα ξενέρωτο σίριαλ, πέρα από κάθε λογική και μέσα στην αλαζονεία του χρήματος και της εφηβικής ηλικίας. Είναι όμως ο καθρέφτης της ζωής των περίφημων golden boys από την πλευρά των οικογενειών τους. Και πίσω από τις μάρκες των ρούχων και την επιτήδευση των τρόπων, εμείς οι θεατές γινόμαστε οι ηδονοβλεψίες της καλοπέρασής τους.
Η ζωή όμως έχει γυρίσματα πιο συναρπαστικά από τα τηλεοπτικά. Για την ώρα, όμως, η ροζ θλίψη των παιδιών που βιώνουν προβλήματα στις σχέσεις γονέων, κηδεμόνων και συνομηλίκων είναι εθιστική. Μέχρι τα κολεγιόπαιδα να αποκτήσουν ψυχολογικά τραύματα από τους χρεοκοπημένους μπαμπάδες –όπως θα προκύψει στα επόμενα επεισόδια σε μια σύνδεση με την πραγματικότητα– όλο το πρόβλημα θα είναι στη γραβάτα από τη στολή του σχολείου και στον τρόπο δεσίματός της: με χαλαρό κόμπο πάνω από λευκό T-shirt κατά τη Σερίνα ή σφιχτά δεμένη και πνιγμένη ανάμεσα στους φραμπαλαδένιους γιακάδες της Μπλερ. Αυτά είναι διλήμματα ζωής και μακάρι αυτά να έχει όλος ο πλανήτης.
